001 - Hannah J. Smith.

Ik kom gehaast de les in. Ik was veel te laat naar bed gegaan. Ik had het veel te druk op tumblr met zwijmelen over George Shelley en Niall Horan ( natuurlijk ook de rest van Union J en One Direction). 'Sorry, Sorry dat ik te laat ben mevrouw'; zei ik tegen de lerares. 'Ga maar snel zitten, dan zal ik je niet opschrijven als te laat' ; zei ze terug. Snel ging ik naast Noa zitten, één van mijn beste vrienden. Ik begon al meteen weer over Niall en George te praten. Maar Noa wou het niet aanhoren. Ze was in een chagrijnige bui. Vast ongesteld. Normaal praat ze zelf ook altijd mee, maar dan over Harry en Josh.

Toen kwam opeens de directeur van de school de klas inlopen. Het zal vast belangrijk zijn. Ik zie hem anders nooit. Dus ik ging maar goed opletten. 'Er komt een nieuwe jongen in jullie klas. Hij kan nog niet erg goed Nederlands, want hij komt uit Engeland. Ik hoop dat jullie hem goed helpen'; zei de directeur. Die trouwens Meneer Hans heette. ( Niet dat dat heel belangrijk is, maar ik wou het toch even melden, haha.) Noa en ik keken elkaar aan met zo'n blik van; oooh my god. Engelse jongen, aaaaah! Noa was meteen weer blij. Wij houden van Engelse Jongens. Ze zijn zo knap, en hun accent is mooi. Dat is misschien ook wel één van de redenen waarom ik naar Engeland wil verhuizen. We kregen het helemaal warm van binnen. 'Hij komt zo kennis met jullie maken. Ik hoop dat jullie een beetje aardig tegen hem doen, en hem een beetje op weg helpen'; zei de directeur. Toen liep hij de klas uit. ´Natuurlijk doen we aardig tegen hem. Hij komt uit Engeland duuh! zeiden Noa en ik tegelijk. We beginnen heel hard te lachen. typisch ons. Toen ging de bel. Op naar de volgende les. Bleh wiskunde. Ik hoop dat die boy snel komt tijdens met wiskunde en niet helemaal aan het einde.