A life abroad 2

Er kwam iemand uit het water. Het viel je op want hij legde zijn surfplank in het zand en bleef een tijdje jouw richting uit kijken. Je keek eens rond je maar het moet wel naar jou zijn. Er is niemand anders in de buurt. Je besteedt er verder geen aandacht aan en blijft nog tien minuutjes in de zon liggen. Als je terug aan je appartement komt, merk je dat er iemand naar je toe loopt. Je blijft even staan maar herkent hem niet.

Heb je de hele wedstrijd van hier gevolgd vraagt hij? Ja, ik ben hier nog maar een week en er waren geen tickets meer beschikbaar zei ik. Maar van hier kon ik het net zo goed zien. Wie heeft er gewonnen? Geen idee antwoordt hij, de jury is er nog niet uit. Het was best spannend, het waren goede golven en de concurrentie was hard.

Je hoort binnen je telefoon rinkelen, je loopt gauw naar binnen en neemt op. "Heeey mama", "oooooh dankuwel!", "nee nog niet", "ja Evelyn heeft ook al gebeld, en ze wil zo snel mogelijk komen", "groetjes aan iedereen thuis!", "daaaag!". Tijdens je gesprek ging de deurbel, de jongen deed voor jou open. Hij kwam terug binnen met een grote doos. Ik keek hem raar aan. Dit is voor jou zei hij. Als ik zie dat het van mijn vrienden komt maakt ik de doos snel open. Er ligt een kaart in en veel piepschuim.

"Gelukkige verjaardag! Jammer genoeg konden we er niet bij zijn vandaag. Daarom hebben we een doos gevuld met cadeautjes. Maak er een super leuke dag van, we komen zo snel mogelijk eens langs. Lieve groetjes Evelyn, Liselotte, Kiani en Thom xxx"

Ooh, je bent ontroerd en kijkt verder in de doos. Een grote fotokader met allemaal foto's van jullie samen, een knuffelbeertje, een ketting en een t-shirt. De jongen kijkt je vragend aan. Je vertelt dat je jarig bent en dat je vrienden deze doos stuurden. Hij wenst je onmiddellijk een gelukkige verjaardag en geeft je kussen. Dankje, zeg je. Het blijft even stil. Ik ben trouwens Valerie. Hij lacht, ik ben Beau. Je kijkt op. Hij zet zijn zonnebril af. Nu herken je zijn gezicht. "Beau Foster" fluister je. Haha ja dat ben ik zegt hij. Je moet lachen.