Hoofdstuk 5

Toen we eenmaal op de fiets zaten, ging het gesprek snel weer over mainstreet en over wat we gezien hadden die dag. – zal ik maar gewoon vertellen wat ik gezien heb?- “Marjon” “Ja” “Weet je wat ik straks zag toen ik de zadelkamer uit liep?” “Nee, vertel. Ik zag twee schimmen lopen die ik dacht te herkennen.” “Wie dacht je dat het waren?” “Ik dacht Daan en Rein, maar ik weet het niet heel zeker” “Dat zou best kunnen, na wat er vandaag allemaal is gebeurt is niks zeker” “Nee dat klopt, Hier eraf trouwens, we zijn er bijna. Zet je fiets maar achter het hek neer.” We liepen naar binnen en ik zei mijn moeder gedag en we liepen meteen naar boven. Toen we op mijn kamer zaten, zei Marjon “Zullen we een fanboek maken?” “en dan geven we die aan Daan af.” “Ja is goed, maar wat komt er allemaal in?” “Uhm, foto’s, tekst, en we zien verder wel.” “Oke, maar ik vindt dat er een ding zeker in moet.” “Wat dan?” “Een snorrenpagina” “dan vragen we een paar mainiacs of ze een foto willen maken met een snor, zo orgineel mogelijk en in het midden dan de snorfoto van Twitcam.” “Jaa goed idee.” Ik start de laptop op en dan maken we eerst een gezamelijke twitter en vragen we naar foto’s. “Oke, oh wacht even volgens mij roept mam”, “of je wilt blijven eten.” “Ja is goed.” “Dan gaan we zo eerst de hondjes uitlaten en daarna is waarschijnlijk de friet er al en daarna nog even op twitter.” “Zullen we eerst Daan een DM sturen voor zijn adres?” “Ja, is goed.” “Oh hij is net online op twitter.” “Serieus?” “Snel die DM versturen dan krijgen we misschien meteen antwoord.” “Verstuurd, Ik hoop dat hij reageert.” “Dat weet ik wel zeker, hij heeft al gereageerd. Kanarielaan 9.” “Dat is twee buurten verderop, zullen we er langs wandelen met de hondjes?” Ja, is goed.”