Hoofdstuk 16

Ik vind het wel gaaf.
Ik kan gewoon met Eva praten zonder dat iemand het weet.

'Dus ik kan Geesten oproepen? Echt cool!'
Krijg ik van Eva geseind.
Het zou echt handig zijn, denk ik.
Dan kan ze helpen wanneer één van ons opeens de hemel of misschien wel de hel in getrokken word.
'Enig idee...' probeer ik naar Eva te seinen, maar ze was me al voor:
'weet je, ik denk dat jij iets als onzichtbaar krijgt ofso, het lijkt me wel logisch omdat ik je gewoon goed ken, van Elodie zou ik het echt niet weten!'
Ik snap Eva's bedoeling wel.
Al sinds ik pas Denises zusje was, wou ik soms onzichtbaar zijn. Omdat ik bang was voor alles.
Bang was voor de wereld.
Ik wou onzichtbaar zijn omdat niemand mij onzeker mocht zien.
Nu hoeft het niet meer persé, omdat Kim, Eva en Denise mij van mijn angsten hebben afgeholpen.
Nu Elodie bij de club zit helpt ze zelfs ook!
Alleen jammer dat Kim er niet is.
Ik mis haar best wel!



'onzichtbaar? Klinkt cool!' sein ik weer naar Eva.
Denise stoot me aan.'
"Hoor je me??? Hallooo!!!" Ik schrik op.
"Huh? Watte?" weet ik uit te brengen.
Eva schrikt ook op.
"Slaapkoppen!" zegt Elodie.
"Ik luister al..." acteer ik moe.
"Nou, zoals ik al zei," zegt Denise.
"De deur voorbij moeten we..."
Ik voel een flits in mij.
Ik zie Denise verbaasd naar me kijken.
"Anika?"