Liefde?

Hij lacht. ''Hmm, nou misschien had je gewoon al een idee?'' Ik bloos zachtjes. ''Ja.. Dat wel.'' Hij trekt èèn wenkbrauw op, dat was zo sexy als hij dat deed. Oke ik weet dat dit niet mag, ik bedoel door hun kan ik niet meer naar buiten. Maar het gebeurde gewoon. ''Een vampier?'' ik keek een moment serieus maar toen kon ik het niet laten om te glimlachen. Wat was dit? Verliefd worden op een vampier? Ik zie het al voor me. En het gebeurde ook. Hij knikte, hij is dus een vampier. ''Wat is je naam?'' vraag ik na 3 minuten stilte. ''Jacob.. En jij?'' zegt Jacob zacht. Ik vond het een mooie naam, Jacob. Klonk best cool. ''Scarlett.'' Ik haatte mijn naam, maar hij past wel bij me. Hij knikte even. En nu? Wat moet ik nu zeggen? Het leek wel alsof hij mijn gedachtens raadde. ''Hoe is het leven alsmens zijnde?'' ik moest lachen. Wat was dit nou weer voor een vraag? ''Eh... Best okè.. Hoe is het leven van een vampier?'' hij glimlachte toen ik het woord vampier uitsprak. Geen idee waarom. ''Saai.. Ik loop hier nou al 107 jaar rond en er gebeurd niks.. Al terroriseren we nu jullie dorpje. Dat is nog wel leuk.'' Mijn mond trok van een glimlach naar een streep. ''Juist.'' ik draai me om. Ik wil naar boven lopen, tot hij opeens voor me staat. ''Hoi.'' Ik probeer hem op zij te duwen.Maar hij blijft gewoon staan. ''Gast, ga alsjeblieft aan de kant.'' Vraag ik nog zo kalm mogelijk. Als hij nog geen stap verzet word ik geirriteerd. Ik draai me boos om en ga op de bank zitten.