Angstaanjagend.

Langzaam draai ik de deur open. Heel zachtjes, bang dat mijn ouders me zullen horen. Als ik de deur ver genoeg open heb geschoven stap ik er snel doorheen. Ik was buiten! Ik was gewoon buiten. Ik draaide een rondje en ademde de buitenlucht goed in. Er verscheen een glimlach op mijn gezicht. Het begon al langzaam te schemeren. Ik sloot voor een moment mijn ogen. Toen ik mijn ogen opende zweerde ik dat er iets langs rende. Bliksemsnel was het. Het was zwart, en.. Meer kon ik eigenlijk niet zeggen. Ik was niet bang, ik had juist de drang om het gevaar op te zoeken nu. Ik wou nu weten wat het was, wat hield mij al die tijd binnen? Ik liep verder de tuin in en hield mijn ogen scherp gericht op de omgeving. Een paar minuten stond ik daar. Om me heen te kijken. Mijn hard klopte in mijn keel. Ik was zo nieuwschierig, ik wou echt weten wat het was. Ik besloot maar om een liedje te zingen. Eerst begon ik zacht: Deep in the meadow, under the willow Even dacht ik iets te horen.. Maar het was niks. Alleen de wind. Ik ging weer verder. A bed of grass, a soft green pillow
Lay down your head, and close you sleepy eyes
And when again they open, the sun will rise Ik meende nu echt wel iets te horen, en zelfs te zien. Maar het was alweer weg. Misschien als ik verder zong dat het op zou komen dagen.Here it's safe, here it's warm
Here you dreams are sweet and tomarrow brings them true
Here is the place where I love you. Nu zag ik het echt. Het stond daar maar. Het had de vorm van een.. Mens. Ik zag dat het zichzelf al wou verplaatsen. ''Wacht!'' Schreeuw ik. Waar ben ik mee bezig? Ik roep iets wat mensen dood? In mijn hart hoopte ik dat het weg zou rennen. Maar dat deed het niet. Ik besloot dat dit toch niet goed was, wat ik nu deed. Het was een stomme actie, eerst stoer doen tegen dat ding en nu wanhopig terug naar binnen rennen? Maar ik wil niet dood. Ik keek er nog even naar en besloot toen terug naar binnen te rennen. Ik was zo dichtbij de deur, mijn hand had de deurklink al vast. Maar toen voelde ik iets op mijn schouder drukken. Het rukte me terug en ik viel op de grond. Iemand ging op me zitten en hield mijn armen vast. Ik probeerde tegen te stribbelen maar dat duurde niet lang. Ik keek in de ogen en werd alleen nog maar banger. Zijn ogen waren duister. Vol met haat.