Zevenjarige schrijfster.

Ik hield heel erg van verhaaltjes over de liefde, al wist ik er eigenlijk helemaal niks vanaf. Dit verhaal had geen titel en volgens mij hoort er ook nog iets voor. Dat is dus niet helemaal goed gegaan, haha.
De bel ging huilend ging Jan ernaartoe het was Loes. Hoi, heb je mijn brief gelezen zij ze. J…j…ja zij hij. Wat is er.
j…j…je s…schreef r…rood blauw ik hou niet van jou. Nee, dat is Pieter hij is ook verliefd op mij. Hij verprutst alle liefdesbrieven. En zo leefden ze nog lang en gelukkig.


O ja later gingen ze trouwen.


Dit is één van mijn langste verhalen, ik had hem geschreven voor mijn oma, omdat ze heel erg van kippen hield. Nu ik het zo lees herinner ik me weer dat we naar mijn oma gingen en ik dit verhaal ging geven, maar we onderweg een ongeluk kregen. Volgens mij heeft ze het verhaal nooit gehad. (Het ging trouwens goed met iedereen die betrokken was bij dat ongeluk hoor.)
De neppe kippendief

Erik wil een hond. Maar dat mag niet. Ik ben er allergisch voor. Maar, ik mag wel een kip maar dat vind ik niet leuk. Papa vraagt waarom wil je geen kip. Omdat je er niet mee kan spelen en je kunt het niet uitlaten. Nou we kopen er toch een. In de auto zei Erik telkens bah. Toen ze op de boerderij waren zei papa kom mee oké zei hij met een mopperige stem. In de schuur stonden allemaal kooien met kippen erin. Tok, tok tok klonk het.


Erik koos de liefste kippen die de boer had. Nou doei zei de boer en liep treurig terug. Toen ze thuis waren zei Erik ik ga buiten spelen. Oké, zij papa toen hij onderweg naar zijn vriend was kreeg hij een idee. Ding dong deed de bel. Hoi zei zijn vriend. Hoi, ik wil even met je praten. Oké zei zijn vriend bla, bla, bla. Oké. Ja, dat doen we. Weet jij wat ze van plan zijn. Zijn vriend had een boevenpak aan hem liep naar het hok hij pakten een kip en nam hem mee en Erik gilde keihard mijn kip oh mijn kip. Papa kwam naar hem toe toen net de boef aankwam hij pakte de boef bij zijn kraag vast en trok zijn hoofd doek eraf en zag dat het een vriend was. En zo had Erik nog steeds een kip en raad eens wat hij zei? BAH.


Waarschijnlijk had ik het erg naar mijn zin in groep 3, want ik schreef een gedicht voor mijn klas. Het zou zomaar kunnen dat het over mezelf gaat, al ging ik wel gewoon mee naar het pretpark, haha.

Voor groep 3. Ik heb thuis een gedicht gemaakt en dat ga ik nu voorlezen. Er was een klas. Weet je waarom het zoon leuke dag was. Omdat ze met schoolreisje naar een pretpark gaan. Maar er was een meisje met een traan. omdat er enge attracties waren. Bijvoorbeeld een bootje die heel wild over het water gaat varen. Andere kinderen zeggen jahoe! Maar dat meisje boe! En…Eh…een achtbaan en dan ondertussen gaat een hand je zachtjes slaan. Daarom bleef het meisje thuis. Lekker gezellig in haar eigen huis.

Deze brief had ik geschreven voor een meisje waarvan haar hondje was overleden. Ik vond het heel zielig voor haar en nu eigenlijk ook leuk om terug te lezen, zou zij hetzelfde doen, zoals ik in de brief had gezet?

Lieve fleur ik vind het ook jammer. Wat? Nou van je hondje natuurlijk! Ik vond het leukste aan haar dat ze ging zitten als je haar even bleef aaien. Oh. fleur hang deze brief maar op je kamer als je dan groter bent kan je hem zelf lezen


Groetjes annelies