[05] 'de Kuip'

De Volgende morgen kostte me het een enorme moeite mijn bed weer uit te komen. Storm is gewoonlijk rond deze tijd van het jaar maar wennen eraan lukt mij niet. Ik zat gapend onder het ondbeit en gapend op school, zolang ik mijn hand voor mijn mond hield was dat prima. Ik was bovendien niet de enige die slecht had geslapen. het was een enorme storm gisteren. zeker als je naagaat dat een schuurtje dat er al tijden staat is weggewaait.
Op het moment dat Jason wakker was geworden begon hij het trots aan anderen te vertellen, dat we van het weekend een schuur zagen wegvliegen. Ik bleef maar lekker liggen. Ik had geen puf om te zitten opscheppen.
Ondanks de vervloekte klokken hier op school -ik zweer het, ze zijn vervloekt om langzaam te lopen- kwam er nog een eind aan de ochtend. om 12 uur ging eindelijk de bel. Ik wist niet hoe snel ik uit het lokaal moest komen. Naar huis gaan zat er echter niet in. Het goot nog altijd. even staarde ik Wazig de verte in door de regen heen. toen trok Jason me aan mijn mouw. 'Chio, kom, Thomas houd nog wat plekken vrij voor ons maar we moeten opschieten'
Ik knikte en glimlachte even en rende achter hem aan naar de kantine.
De kantine was echt een overweging die we alleen overwogen in noodsituaties als deze. binnen een uur naar huis komen en terug lukt niet, en bovendien zullen we dan helemaal door en door nat worden. Ik hou niet van koude voeten.
De kantine was de ergste plek niet hoor, het was moderner dan de rest van de school. het merendeel van de school is enorm oud en van hout gebouwd maar de Kantine die door iedereen de Kuip werd genoemd is aangebouwd. ze probeerde het aantrekkelijk te maken door het een bijnaam te geven, het opvallend te maken en er soms feesten te geven. Nog altijd had ik een hekel aan deze ruimte met veel te felle vloeren (knal blauw met een rode en een gele streep die evenwijdig, schijn door de Kuip lopen) en dat had een simpele reden. Het was een deel van school.
'Zo, een legendarisch moment. Chivato is rustig. mensen, heeft iemand een mobiel bij zich met fototoestel? dit moeten we vastleggen' zei Thomas Spottend toen Jason met mij kwam aanlopen.
'het is eerder een wonder dat jullie niet moe zijn. Damn wat een herrie was dat vannacht' klaagde ik terwijl ik plaats nam op de lege plaats naast Thomas. een aan de andere kant van de tafel werd in bezet genomen door Jason. De tafel die plaats gaf voor 9 personen zat helemaal vol met alle jongens van onze klas. oke, Min Trace maar Hij is een homo en hangt rond bij de meiden.
Jason zat aan de kant tegenover mij, helemaal bij de muur. naast hem Luke, ook een familie vriend, al is vriend misschien een groot woord. Mijn en zijn vader hebben vroeger wel eens ruzie gehad. Luke is wel oke, maar hem mee naar huis nemen is beslist geen goed idee. ten eerste zou ik sterven van verveling. ten tweede word het dan hummes, en niet door Isabella.
Naast Luke had je Noah. Dikke maatjes met Noah maar hij was wel iets gezelliger dan Luke. Hij wou nog wel met iemand anders dan zijn allerbeste vriend praten. naast Noah en tegenover waar ik zat had je Caleb. Hij was normaal en sliep. Ik mag hem wel met ingang van nu. normaal heeft hij een veel te grote bek. Gabriel die naast hem zat was best wel hetzelfde verhaal. dan aan het hoofd van onze langwerpige tafel zat Blake. hij had een enorm toepasselijke naam. het was mijn neef en hij was blank. tenminste, blanker dan de rest. Ik geloof het nouwelijks maar mijn moeder en zijn moeder zijn zussen van elkaar. maar toch, Mijn moeder lijkt op iedereen van hier, oke, tintje lichter, maar haar zus was echt een bleekhuid. ze was bruiner dan de meeste maar haar blonde haar en groene ogen liegen niet. mama keek me raar aan toen ik vroeg of tante Stephenie echt mijn tante was.
Blake is veder oke. en moe.
dan had je tussen blake en mij in Thomas zitten. Ook ergens nabije familie, familie vriend én gewone vriend. oke, boezemvriend. hoevaak wij al niet voor de directeur hebben gestaan met blauwe ogen en bloedneuzen....
dan was ik. aan mijn linker kant zat Carlos, druk in gesprek met zijn tweeling broer Alex. God Thank you, ze zijn niet een eiïg. Toch lijken ze veel op elkaar. ze hebben de gewoonte dingen tegelijk te zeggen en draaien ze graag van plek om, Onze juf kan het niet uitstaan en flipt meestal als ze erachter komt.
Like I Care. Het betekend meestal vrij spel voor mij en mijn katapult kunsten.
'Kunnen ze dan nooit iets eetbaars serveren hier?' mompelde Gabriel die met een zuur gezicht in zijn eten prikte. een zuur gezicht staat niet bij mensen met een breed gezicht.
'De kantine van Highschool Scheint heerlijke Pizza's te verkopen' zei ik dromerig terwijl ik net als Gabriel in mijn eten begon te prikken.
'Tuurlijk, Pizza' zei Gabriel die even minachtend snoof. Hij nam een grote Vork vol aardappel salade en nam een hap. 'geloof je het zelf?'
'hij zegt het toch zelf?' zei Thomas die zijn bestek gewoon liet liggen. 'en bovendien, het is waar'
Gabriel fronste eventjes. 'ga je papa zeker om vragen? Gewoon nu liegen en dan slijmen bij papa of hij er voor kan zorgen' zei hij minachtend.
'T stinkt hier' zei ik terwijl Ik Thomas even aankeek. hij snapte hem. 'naar jalousie' voegde hij eraan toe terwijl hij zijn neus dicht kneep.
'Ik zal die salade wel in de neus douwen, dan ruik je niks meer' Zei Gabriel met een lelijk gezicht.
'Oeh, Aardappels, we staan te trillen als rietjes' Zei ik Spottend terwijl ik een aardappeltje op mijn vork prikte en hem voor de neus van Gabriel heen en weer zwaaide.
'verwende Bayak' siste hij boos voor zich af te wenden. toen staarde hij alleen nog maar uit het raam. Even twijfelde Thomas duidelijk om nu een rotopmerking te maken over Quileute woorden tegen ons te gebruiken. Hij besloot uiteindelijk gewoon te gaan grinniken in zijn vuist zoals ik had gedaan.
na een groot ewrtjes gevecht gevoerd te hebben met Jason (Mijn katapult had een afwijking door de zachte ewrten, anderen aan de tafel werden geregeld geraakt) ging om 1 uur de bel.
alle klokken in deze school zijn vervloekt, de pauze bellen gaan veel te snel.
Klote school.
'He, Bayak' zei thomas die me grinnikend een elleboog gaf toen we terug naar onze klas liepen.
'He, Medebayak, je wou mijn katapult lenen?' vroeg ik grinnikend. het was een enorme gewoonte van hem. 'maak eens een eigen' klaagde ik. 'Bayak' voegde ik eraan toe.
Thomasd begon nog harder te lachen nu 'Ik ben Eind Oktober jarig, das over een paar weken, dus, begin maar vast met mijn cadeautje' Zei Thomas grijnzend.
Ik stak mijn tong naar hem uit. 'Bayak'

Ps, Bayak Is Quileute voor Raaf, Het klonk best wel beledigend