Hoofdstuk 36

3 oktober
8h14
Harry stond in de badkamer zijn bruine krullen goed te leggen.
Hij was al vroeg uit de veren,want de begrafenis begon al om 9 uur,en hij wou zeker niet te laat komen.
Hij was eigenlijk best wel zenuwachtig,hij was bang dat hij niet uit zijn woorden zou komen,of dat hij begon te huilen terwijl hij het tekstje voorlas.
Het geluid van de bel verstoorde zijn gedachten.
Hij hoorde dat zijn moeder de deur opendeed,en zijn vier vrienden kwamen binnen.
Toen Harry's haar eindelijk goed lag,trok hij zijn zwarte blazer aan,en ging naar beneden.
"Hoi Harry,heb je een beetje kunnen slapen?"Vroeg Liam,vriendelijk als altijd.
Harry knikte zachtjes."Ja,valt wel mee,ik heb alleen lang liggen piekeren over mijn tekst,wat als ik het niet gezegd krijg?"Zei Harry met gefronste wenkbrauwen.
"Het zal je wel lukken,we staan volledig achter je."Zei Zayn met een lieve glimlach.
"Spreek gewoon van uit je hart."Zei Louis en hij gaf een geruststellend schouderklopje.
"Ok,ik zal het proberen."Zei Harry.
"Sorry dat ik jullie onderbreek,"kwam Harry's moeder tussenbeide,"maar,als jullie op tijd willen zijn,moeten we nu echt vertrekken."
De jongens knikten van ja.
Harry deed zijn schoenen aan,en ze vertrokken.

Toen de jongens aankwamen bij de kerk,was er verbazingwekkend weinig volk.
Alleen zijn ouders,grootouders en een paar vrienden waren aanwezig.Voor de rest niemand.
Harry vond het ook nogal raar,dat zijn andere vrienden uit 'White Eskimo' er niet waren,maar daar trok hij zich niet zo veel van aan.
Het enige waar hij nu aan kon denken,was zijn tekstje.
De jongens gingen naar binnen,en kozen een stoel uit,helemaal achterin de zaal.
De dienst begon.
"We zijn hier allemaal samengekomen om afscheid te nemen van Dave Verstappen."Zei een oude priester.
Zo bleef hij een uur lang doorpraten en doorpraten,zonder te stoppen.
De jongens verveelden zich dood,maar dat durfden ze natuurlijk niet te zeggen,het was tenslotte een begrafenis,zo'n dingen zijn nu niet bepaald leuk.
"En dan nu,komt er een goede vriend van Dave even iets zeggen."Zei de priester,en hij kwam van achter de microfoon vandaan.
Harry haalde diep adem,haalde het tekstje uit zijn broekzak,en ging naar voren.
Hij ging achter de microfoon staan,en begon voor te lezen.
"Hoi Dave,ik ben hier om afscheid van je te nemen.Je hebt de laatste tijd dingen gedaan die ik zeker en vast niet goedkeur,helemaal niet zelfs.Maar ik hoop dat je weet,dat je voor altijd mijn vriend zal blijven,want diep in mijn hart zit nog altijd de Dave van 2 jaar geleden,de goede vriend waarmee ik altijd plezier kon maken."Er kwam een kleine glimlach op Harry's gezicht toen hij het zei.
"De vriend die met mij in een band zat,de vriend waar ik echt veel om gaf.Die vriend zal ik me altijd blijven herinneren,en ik hoop dat je ook zo over mij denkt.Want je bent en blijft nog altijd mijn beste maatje.Ik zal je missen."
Er kwamen een paar tranen in Harry's ogen,hij haalde nog een keer diep adem , en ging weer naar achter.
"Dat hebt je echt mooi gezegd Hazza."Zei Niall en wreef over Harry's rug.
Toen de dienst gedaan was,vertrokken de jongens weer richting thuis.
______________________________________________________________________________________________________________________
Zo,morgen weer een stukje,vergeet niet om de proloog van mijn nieuwe story te lezen (link in de beschrijving).
Dankjeweeell xx
Veel kusjes
MissMalikXx