018 Katie Jane Adams

De vrouw klopt op een deur, en ze doet de deur open. We lopen naar binnen, en ik ga op een stoel zitten. “Why am I here? I did nothing wrong!” zeg ik tegen de manager. “Oh, you think you’re here because you did something wrong? Don’t worry, that isn’t it.” zegt ze. “But why am I otherwise here?” vraag ik verbaasd. “’Cause I saw you, and well, we’ve searched for a model for our campaign, but we didn’t found someone. I think you can be that model in that campaign, only if you want it.” zegt ze. Ik kijk haar verbaasd aan. Ik, model? In een reclame van de H&M? “I’m here only for one week so I don’t think it’s possible.” zeg ik dan maar. “Ofcourse it’s possible! We can make the campaign in one of those days, and you can go to home after that. Don’t worry, you’ll get paid for this.” zegt ze. “But I’m not a model. I’ve never did something like this before.” protesteer ik. “It’s gonna be alright, we have some people who are gonna help you.” zegt ze. “I don’t know yet, I have to think about this..” zucht ik. “Here’s my number, you can always call me if you’ll do it. Or you can come to this store, I work every day here.” zegt ze, en ze geeft een papiertje erop met haar nummer. Oké, deze keer ga ik een nummer goed bewaren. “Okay, thankyou. I’m gonna think about it.” zeg ik, en ik sta op. “Okay, don’t make a wrong choice!” zegt ze nog. Ik loop de deur uit, en ik betaal de spullen die ik eigenlijk al wilde kopen. In gedachten loop ik terug naar het hotel. Het zou wel leuk zijn, in de Engelse reclame van de H&M spelen, maar kan ik het? Ik heb nog nooit zoiets gedaan, en bovendien ben ik helemaal geen model. Wat nou als ik het helemaal verpest. Er zijn zoveel mooiere meisjes die in die reclame kunnen spelen, en dan kiezen ze míj eruit? Katie Adams, een dood normaal meisje van negentien? Ik ga even langs de starbucks, om te kijken of Faye er nog zit. Ik loop naar binnen, maar ik zie niemand meer. Dan ga ik wel even in m’n eentje hier zitten. Ik bestel een Java Chip, en ik laat me zakken op een stoel bij het raam. Ik snap het nog steeds niet, en waarschijnlijk zal ik het ook nooit snappen. Misschien moet ik het maar gewoon doen, dan maak ik nóg een kans om beroemd te worden, en ik verdien er geld mee. Het kan nooit zó moeilijk zijn, in een reclame spelen. Ik google vanavond nog wel even op reclames van de H&M. Ik heb er ooit een gezien, maar ik ben het meeste alweer vergeten. Ik weet alleen wel dat het heel knappe meisjes zijn, die in de reclames spelen. De meeste modellen zijn trouwens wel knap. Maar ik? Ik ben het tegenovergestelde. Ik ben misschien wel lang en dun, maar dat is niet heel speciaal. Verder heb ik gewoon bruin stijl haar, niks bijzonders aan, toch? Waarom kiezen ze mij dan uit? Ik zucht even, als ik een smsje krijg van Faye. Waar ben je? Je bent niet in het hotel, en je neemt je mobiel niet op. xx Faye
Ik kijk snel bij m’n gemiste oproepen, en inderdaad, Faye heeft al drie keer gebeld. Hoe kan ik dat gehoord hebben? Ze heeft me al ongeveer de hele middag geprobeerd te bellen. Oh wacht, heel slim Katie. Je hebt je mobiel op stil staan, en niet op trillen. Ik sms snel even Faye terug dat ik zo naar het hotel kom, en dat ik in de stad was. Over de reclame vertel ik niks, dat vertel ik straks wel. Ik reken af, en ik loop richting het hotel.