007

Jochem winterwerp:

Met een beweging gooi ik mijn tas in de gang neer. Er was een ongeluk met een trein gebeurt ofzo waardoor ik gewoon twee uur vertraging had. Het is nu half 6 dat betekend dat ik nu meteen door moet naar een makelaar aangezien die om 7 uur sluit. Ik pak wat gegevens die ik nodig heb en trek mijn jas die ik net uitgedaan heb weer aan. Met moeite maak ik de deur van het oude tuinhuis open en pak mijn fiets. Het is niet te koud dus ik geniet nog even van het heerlijke weer. Na een kwartier fietsen zet ik mijn fiets voor het gebouw waar de makelaar moet zijn. ‘Goededag meneer kan ik u helpen?’ Zegt een meneer die achter een desk zit. ‘Ja ik wil mijn huis graag te koop zetten.’ De man knikt. ‘Komt u maar met mij mee dan bespreken we het even.’ Ik loop de man achterna naar een kamertje. Hij neemt plaats achter zijn pc en ik ga tegenover hem zitten. ‘Wat is uw woning?’ ‘het kleine huisje op de kerkstraat nummer acht.’ De man knikt en tikt wat in op zijn computer. ‘Maar meneer dat huis is prachtig mag ik vragen waarom u er weg wilt?’ ‘Nou ik heb sinds eergisteren weer contact met mijn moeder, broer en vriendin uit Hilversum die ik al ruim twee jaar niet meer heb gezien en wil graag weer daar gaan wonen.’ De man luistert aandachtig naar wat ik hem te vertellen heb. ‘Ik heb een voorstel voor u mijn dochter zoekt een huis en ik weet dat ze uw huis een prachtig huis vindt. Ik zie dat u het huis voor 2 ton heeft gekocht?’ Ik knik en luister verder naar de man. ‘Ik betaal u 4 ton. Als u binnen 1 week het huis leeg heeft en de sleutel aan mijn dochter kunt geven.’ ‘Ik… ja maar natuurlijk vind ik dat goed ik zorg dat het overmorgen al leeg is dan kom ik het contract bij u tekenen en neem ik de sleutels meteen mee. Bedankt’ Ik sta op en geef de man een hand. ‘Tot snel’ zeg ik nog voordat ik de deur achter me dicht maak. Ik stap weer op mijn fiets opweg naar de pizzaria op ontslag te nemen. Het is gelukkig maar twee straten verderop dus ik ben er zo. Ik stal mijn fiets en zwaai vrolijk naar binnen waar Angelo mijn baas staat te werken. ‘Hey Angelo kunnen we even praten?’ ‘Natuurlijk kan dat Jochem kom dan gaan we even naar achter.’ Ik volg Angelo naar achter waar de personeelsruimte is. Ik neem net als Angelo plaats op een stoel. ‘Angelo ik kom ontslag nemen. Ik heb sinds eergisteren weer contact met mijn familie en ga terug naar Hilversum.’ ‘Maar jongen dat is geweldig dat je weer contact hebt met je familie. Ik ga je wel missen als medewerker je bent een goede jongen maar ik wens je het beste toe in de rest van je leven.’ ‘Ik moet jou wel even bedanken want zonder dit baantje had ik mijn familie en vrienden misschien wel nooit meer gezien. We facebooken nog.’ Ik geef Angelo een hand en sta op om weer naar huis te gaan.