* O12 * someone squeezed my heart

“Kijk eens, een heerlijk ijsje voor dit lekkere meisje.” Ow man, wat krijg ik toch kots neigingen van deze gozer. “Dat wordt dan vier euro en 20 cent.” Ik betaal de griezel snel met gepast geld, pak mijn ijsje en ga er als een haasje vandoor. Eenmaal op straat besluit ik naar het park te gaan om van mijn ijsje en de rust te genieten. Het park is mooi centraal gelegen in het centrum en er staat een mooie fontein in het hartje van het park. Het is letterlijk een hartje, gemaakt met een doolhof. Links van het fontein en de doolhof staat het vol met lekkere geurende en kleurende bloemen. Rechts van het fontein en de doolhof is ingericht als een bos. Aan de rand van het bos staat een klein meertje met een klein strookje met zand wat in de zomer als strand wordt gebruikt. Ik besluit richting het gedeelte waar het bos zich bevindt te gaan. Onderweg kom ik verschillende stelletjes tegen, maar geen enkel kan tegen het geklef van Liam en Courtney op als ik ze zie. Innig zijn ze aan het zoenen, wat mij een nare steek in mijn hart geeft. Een nare steek? Eerder alsof iemand mijn hart uit mijn lichaam heeft gerukt en er het fijn knijpt met zijn nagels erin en er vervolgens nog eens op trapt. Die iemand is Liam. Op dit moment voel ik allerlei emoties door mij heen gaan maar het meest nog wel woede en onbegrip. Woede tegenover mijzelf omdat ik mezelf beloofd had nooit meer verliefd te worden en onbegrip tegenover Liam omdat hij mij valse hoop gaf. Hoop die ik onbewust met beide handen had aangepakt maar weer ruw wordt weggerukt door het beeld dat zich voor mij afspeelt. Had dan toch stiekem onbewuste verlangen gecreëerd voor ook maar een beetje liefde, een beetje genegenheid van een jongen? Was ik dan echt zo dom om er weer met open ogen in te tuimelen? Ik heb geen liefde nodig, het enige wat ik nodig heb ik liefde van mijn familie.

Reacties doen het altijd goed bij mij