Chapter one. Liam Payne

‘So, who is she?’ vroeg ik. ‘Who? Do I look like I care? She’s just another random girl. You're talking about Rose, right? She's so mainstream.’ ‘Can you please be quiet for a moment? You’re just about to ruin the moment. You don’t want to ruin Louis his wedding, do you?’ Langzaam schudde ik mijn hoofd terwijl ik nog één blik op het meisje wierp. Voor twee seconden hadden we oogcontact, daarna wende ze haar blik weer af. Wie was ze? Wat deed ze hier?
Ik irriteerde me aan het praatje van de man in het stadhuis. Hoe gewéldig hij het wel niet vond dat hij Louis en Eleanor mocht trouwen. ‘So, Louis… you told me how you were like when you met Eleanor… ‘ mijn gedachten dwaalden weer af. Ik was heel blij voor Louis, echt, ik gunde dit hem zo. Maar het wilde gewoon niet.
Twee kleine kinderen liepen met een bos rode rozen naar voren. Cliché. Ze hadden mijn aandacht weer toen Louis begon te praten: ‘I guess you have to destroy these roses a bit to find the rings… But it’s quite cool right, instead of walking on on the rose petals as usual…’ ik zag hoe Eleanor – ze zag er zo gelukkig uit, die eeuwige glimlach maakte haar echt heel mooi voor Louis, - de blaadjes van de rozen langzaam begon te verwijderen. ‘Ah, I’m superwoman. I’ve already found the right ring for you after one rose.’ Ze grijnsde naar hem. Ook Louis begon zijn zoektocht naar de roos waar de ring voor Eleanor in zat.
Ik wist zeker dat dit door Louis bedacht was.
‘Where are we going?’ vroeg Niall. ‘To a secret location. Another one. We don’t want our fans on their wedding, right.’ Mompelde Zayn. ‘As long as they have food there…’ ‘Niall!’ mompelde ik, lichtelijk gefrustreerd.
Toen we in de rij naar buiten stonden stond ze voor me. Even had ik de geur van haar haar kunnen ruiken, ze had het kippenvel over mijn huid laten kruipen. Ik had overwogen om op haar schouder te tikken en mezelf voor te stellen, maar had de moed er niet voor. Het had er niet niet uit gezien dat ze Harry kende, laat staan mij.
Om me heen praatten de jongens over hoe schattig Louis en Eleanor wel niet geweest waren, hoe leuk ze Louis’ idee gevonden hadden met de rozen en uiteraard mijmerden ze heel wat weg over hun eigen bruiloften, totdat ik ze weer naar deze wereld had gebracht met een cynische opmerking.
De rij was gigantisch. We stonden met zijn vieren ergens helemaal achteraan en het irriteerde me. We waren toch de beste vrienden van Louis? Zijn bandmates! Waarom had hij überhaupt zoveel mensen uitgenodigd? Ik dacht dat hij een bescheiden bruiloft wilde.
Harry tikte op mijn schouder. ‘Liam, look. There’s that stupid blonde girl again. We should make a plan to scare her. She’s ugly you know… and I don’t like her attitude.’ ‘Just because she resisted you? I guess you’re just disappointed your flirting doesn’t work all the time.’ Was mijn antwoord. Stond ze daar echt? Ik volgde Harry’s blik en herkende haar in de rij. Even dacht ik dat ze om keek, maar toen ik knipperde en nog een keer keek was haar blik ergens anders op gericht. Wat voor relatie zou ze hebben met betrekking tot Eleanor?