Hoofdstuk 35

2 oktober
11h48
Liam,Niall en Zayn bleven Louis nog steeds verbaasd aankijken.Zo hadden ze hun vriend nog nooit tekeer zien gaan,en al zeker niet tegen iemand van de band.
Ze hadden verwacht dat Harry terug ging roepen,maar toen gebeurde er iets wat ze niet verwachtten.
Harry stapte uit bed,en vloog Louis rond de nek.
Harry had spijtig genoeg niet al te veel kleren aan,beter gezegd,geen kleren aan,maar dat maakte de jongens op dit moment eigenlijk niet uit.
Hij vloog Louis rond de nek en begon te huilen.
Louis had dit ook niet verwacht,maar omhelsde Harry.Hij was al blij dat Harry niet kwaad was.
"Louis,je hebt gelijk."Zei hij huilend.
Niall,Liam en Zayn kwamen er ook bij staan en ze belandden samen in een groepsknuffel.
"Maar,waarom deed je dan zo?"Vroeg Louis op een zachte toon.
"Ik weet het niet.Eerlijk gezegd,was ik niet zo onder de voet van Dave,maar ik was gewoon in shock van wat er allemaal gebeurd was.Ik dacht na en ik dacht aan hoe veel geluk we hebben gehad.We hadden elkaar kwijt kunnen zijn jongens,ik ben gewoon superblij dat alles goed is gekomen."Zei Harry emotioneel.
Harry's woorden raakten de anderen recht in het hard,en ook zij konden enkele traantjes niet onderdrukken.
"Ik ben ook superblij,ik had echt niet geweten wat ik zonder jullie had gemoeten."Zei Louis.
"We hebben elkaar,en samen slaan we ons overal doorheen."Zei Zayn met een glimlach op zijn gezicht,maar tegelijkertijd rolden er wat tranen over zijn wangen.
"Ok,nu even iets anders."Onderbrak Niall het emotionele gedoe."Harry,je bent naakt."
Harry's ogen werden groot.Daar had hij nog niet echt over nagedacht.
"Oow."Zei hij lachend.
"Neem een douche,kleed je om,neem gerust de tijd.Wij zien je beneden."Zei Liam lachend.
"Ok,tot zo."Zei Harry en hij sloot de deur toen iedereen buiten was.

2 oktober
13h01
Harry kwam beneden.
"Wow,dat duurde eeuwen."Zei Niall.
"Sorry.Mijn haar zag er echt niet uit."Antwoordde Harry.
"Ok,sorry dat ik weer over Dave moet beginnen maar,morgen wordt hij begraven.Ik vind wel dat je naar de begrafenis moet gaan Harry,hij was tenslotte je vriend."Zei Liam lief.
Je zag dat Harry's stralende gezicht weer naar beneden zakte.
"Helemaal alleen?"Zei hij met een piepstemmetje.
"Ja eigenlijk kennen wij hem niet.En de ervaring die wij met hem hebben,is bepaald een goede herinnering."Zei Louis.
"Maar weet je wat?We zullen meegaan,om je te steunen."Zei Zayn lachend.
Harry fleurde weer helemaal op.
"Ik weet dat het moeilijk zal zijn,maar ik wil ook iets voorlezen in de kerk.Hij was mijn beste vriend,en ik hoop dat hij zich mij ook altijd zo zal herinneren."Zei Harry.
"Ok,dan zullen wij maar eens naar huis gaan."Zei Niall.
De jongens vertrokken naar huis en Harry ging in zijn kamer aan zijn bureau zitten met een velletje papier voor zich.
Zo zat hij daar tot 's avonds laat.Er lagen al meer propjes in de vuilbak,dan dat er letters op zijn papier hadden gestaan.
Maar na middernacht had hij toch een mooie tekst kunnen schrijven.
Hij besloot om te gaan slapen,alhoewel hij niet veel zin had.Hij had de laatste dagen eigenlijk niets anders gedaan.
Hij ging toch slapen,morgen werd weer een lange en moeilijke dag.

_______________________________________________________________________________________________________________________
Tot morgen !!
Veeeel kusjes,
MissMalikXx