005

‘Jongens het stinkt hier echt enorm.’ Zegt Jochem die de keuken in komt lopen. Ik kijk hem met een chagerijnig gezicht aan en wijs dan naar Jayden die in een zijn stoel zit. ‘Heeft Jayden poep in de broek gosie toch kom dan gaat oom Jokkie je broekie even verschonen.’ Zegt Jochem terwijl die Jayden die nu hard aan het lachen is uit de stoel pakt. ‘Jochem dat heb je nog nooit gedaan laat me je helpen’ ‘Nee Saar ik doe dat wel even en Bram is net binnen komen lopen dus die kan me anders vast wel even helpen.’ Ik knik en Jochem verdwijnt samen met kleine Jayden uit de keuken. Ik pak de luiertas die op de keukentafel staat en stop er nog wat laatste dingen in. De kinderwagen staat al klaar in de gang dus daar hoef ik Jayden zometeen alleen in te zetten. ‘Hey Saar’ ‘Hi Bram’ Ik geef Bram een knuffel die net de keuken in is komen wandellen. ‘Waar is Hidde?’ ‘boodschappen doen de melk en luiers zijn bijna op.’ Bram knikt en neemt plaats aan de keukentafel. ‘Kom op Brammie daar hebben we geen tijd voor Ruby staat zo op het station en het is niet leuk als ze moet wachen.’ Bram kijkt me wat zielig aan en staat dan toch maar op. ‘Hier ik heb het helemaal zelf voor elkaar gekregen. Ome Jokkie heeft dat toch wel even goed gedaan of niet dan Jayden.’ Zegt Jochem die met een veel te vrolijke en drukke Jayden de keuken in komt lopen. ‘Thanks jok’ zeg ik en druk een kus op zijn en Jaydens wang. Bram neemt Jayden van Jochem over terwijl ik mijn jas aan doe doet ook Bram Jayden de jas aan. ‘Let’s go’ ‘Yes’ Roept Bram die dansend met Jayden naar de gang loopt om hem in zijn wagen te zetten. ‘Als er wat is kun je me altijd bellen Hinne zal zo wel thuis zijn denk ik. Of hij weet weer eens niet waar hij moet zijn wat wel eens voor komt als hij spullen voor Jayden moet kopen.’ Zeg ik tegen Jochem voordat ik de deur achter me dicht maak.

Op het station aangekomen zie ik Ruby al staan. Ze komt vrolijk op ons afgerend en trekt ons in een knuffel. ‘Ruub je bent een held iedereen houdt van je echt waar.’ Roept Bram vrolijk die Ruby nog eens in een knuffel trekt. ‘Geen dank ik doe mijn plicht.’ Lacht Ruby dan. Met z’n 4e gaan we heel wat winkels af. Ik loop al met drie tassen kleding over straat. Het meeste is wel voor Jayden. Hij wordt zoveel verwend door ons allemaal. Bram heeft ook al twee tassen vol terwijl Ruby pas een shirtje gekocht heeft. ‘Kom we gaan daar even wat drinken mijn benen doen pijn.’ Zegt Ruby dan die naar een terrasje verderop wijst.Bram en ik stemmen met haar in en we lopen naar het terrasje. Als de ober komt bestellen we allemaal een warme chocomel met slagroom natuurlijk. Het is eind Oktober en eigenlijk is het nog niet heel koud voor de tijd van het jaar. Het is 17 graden dus we kunnen nog goed buiten zitten.