063 Fay l' Animalia

.

Daar staan ze dan iedereen is aanwezig, ik, Aine,  Elvyne en de rest van de familie. Ik zie dan Aine een beetje beschaamd naar haar voeten loopt te staren en Elvyne nog is nog steeds niet helemaal bij gekomen van weet ik veel wat. Ik heb net alles van de laatste tijd er gewoon uitgehuild onder luid protest van Aine en Elvyne. Ik weet het ik ben een softy maar het helpt mij gewoon bij het verwerken van alles.


Oké is staan we dus met zijn alle en Tanin geeft Aine een preek over haar roekeloze gedrag en ze duurft er helemaal niks tegen in te brengen, serieus ik heb Aine nog nooit zo gezien. Haar zelfverzekerdheid het is gewoon als sneeuw voor de zon verdwenen.

Oké ik moet toegeven Aine haar actie was inderdaad een beetje ondoordacht maar daar hoeft Tanin dan toch niet  zo overdreven op te reageren. Oké ik weet niet wat en hoe Aine dat precies deed maar het heeft hem pijn gedaan,  maar hij had het gewoon verdient. Moet je nou eens kijken naar Elvyne, hoe hij haar pijn heeft gedaan. Het is gewoon niet eerlijk ze is altijd zo lief voor ons en toch is zij elke keer de gene die pijn lijd. Nu is het mijn beurt ik moet eens een keer niet zo'n bange kip zijn en voor mezelf en mijn vrienden opkomen.


Met een snelle stap ga ik voor Tanin, die nog steeds tegen Elvyne en Aine staat de tieren, zijn neus staan. 'oké en nu ga je dus eventjes heel goed naar luisteren' zeg ik luid en ik zie hem geschrokken achteruit deinzen wat een zelfverzekerde glimlach op mijn gezicht tovert. 'wij zijn hier nu nog amper een week en het enige dat jij hier doet is ons lastig vallen. Jij moet gewoon snappen dat dit alles moeilijk voor ons is, wat zou jij er van vinden als je te horen kreeg dat je een reusachtige Familie blijkt te bezitten, terwijl je al die jaren hebt gedacht dat je alleen stond. Wat zou jij doen als je te horen kreeg dat je een wezen was waarvan ie altijd al hebt gedacht dat ze alleen in sprookjes bestonden en hoe zou jij het vinden om helemaal op nieuw te moeten beginnen en weg word getrokken uit je ouden omgeving. Niet zo leuk hè ventje.' ik zie zijn gezicht lijk bleek worden en dat iedereen zijn zijn mond wagen wijd open staat van verbazing. ' ik hoop dat de boodschap is overgekomen en je volgende keer wat aardiger kunt zijn en dat geld voor iedereen trouwens' zeg ik terwijl ik mijn vingers langs iedereen in de kamer laat glijden en met die worden sluit ik mijn speech af en loop ik richting mij eigen kamer waar dit meer mijn mond open valt van verbazing aangezien ik het vertrouwde gezicht van Timon schichtig op mijn bed heen en weer zie kijken.