Hoofdstuk 45

Snel sprintte ik Fred voorbij in de hoop op wat warmte. In het kasteel omhult de warme me al snel. Een tijdje blijf ik zo staan, wachtend op Fred. Niet veel later staat hij naast me. ‘Gek,’ roep ik hem toe. ‘Dat was zo koud!’ Grijnzend kijkt hij me aan. Ik werp hem een vernietigende blik toe, maar moet al snel lachen. Al lachend lopen we door het kasteel. ‘Waag het niet me nog een keer in het water te gooien hé eierdoos! Of doe het dan tenminste in de zomer.’ ‘Ja ik snap het, ik snap het.’ ‘Dringt er toch nog iets in je door eierdoos.’ ‘Moet jij zeggen kleintje.’ ‘Ik ben niet klein.’ ‘Echt wel ik kan op je leunen.’ Hij steunt gelijk met zijn elleboog op mijn schouder. Boos kijk ik hem aan. ‘Ik kan jou als paard gebruiken.’ ‘Daar heb je me kleine.’ Ik glimlach even tevreden. Als we bijna bij de leerlingenkamer zijn komen we mijn vader ineens tegen. ‘Hoi pap,’ begroet ik hem vrolijk. ‘Hallo professor Perkamentus,’ begroet Fred hem beleeft. ‘Hoe komen jullie zo nat?’ Verbaast staart hij ons aan. ‘Die eierdoos hier dacht dat hij mij eens in het water moest gooien. Ik trok hem met me mee. Hé eierdoos.’ ‘Jij bespatte me met water kleine.’ ‘Ik gooide je er tenminste niet in.’ ‘Oké ik snap het,’ onderbreekt mijn vader onze discussie. ‘Luce kom je even met mij mee?’ ‘Oké. Zie jou straks wel weer eierdoos.’ ‘Doei kleine.’ Ik stomp hem even op zijn schouder en loop dan achter mijn vader aan. In zijn kantoor ga ik op een stoel zitten. Mijn vader reikt me een deken aan, die ik dankbaar aan pak. ‘Dankje,’ fluister ik. ‘Maar is er iets aan de hand?’ Vragend kijk ik hem aan. ‘Nee ik heb je gewoon gemist.’ Hij glimlacht even. ‘Ja we hebben elkaar al een tijd niet meer gezien,’ beaam ik. ‘Normaal zal ik je nu een knuffel geven, maar dat zal ik je nu maar niet aan doen,’ zeg ik wijzend op mijn kleren. Hij glimlacht even naar me. ‘Maar ik het een idee,’ begint mijn vader. Mijn een schuinhoofd kijk ik hem aan. ‘Vertel,’ spoor ik hem. ‘Het is vanavond kerstavond, wat dacht je ervan om die bij mij door te brengen. In plaats van in de leerlingenkamer.’ ‘Lijk me super gezellig!’ Roep ik uit. Zijn glimlach wordt nog breder. ‘Dan ga ik maar eens douchen denk ik.’ lach ik. ‘Dat lijkt me een goed idee. Dan zie ik je na het avondeten wel hier verschijnen.’ ‘Goed!’ Ik druk een kus op zijn wang en ga dan terug naar de leerlingen kamer.
In de leerlingenkamer zit al een netjes gedouchte Fred. Ik grinnik even en pak mijn douchespullen, waarna ik me opsluit in de badkamer. Dankbaar laat ik de warme stralen mijn huid verwarmen.
Met een handdoek om me heen geslagen ga ik opzoek naar kleding. Een blauwe jurk, mijn vaders lievelings kleur, een panty met sterren, mijn zwarte all stars en wat sieraden. Mijn haar bind ik vast met een strikje. Ik berg mijn douche spullen weer op en loop naar de leerlingenkamer. Daar plof ik naast Fred op de bank. ‘Hoi eierdoos.’ ‘Hé kleine.’ Ik stomp hem op zijn schouder. ‘Ik zei toch al; ik ben geen kleine.’ ‘Natuurlijk niet kleine.’ ‘Stomme eierdoos dat je bent.’ ‘Ik hou wel van een eitje.’ ‘Nou dan moet je niet bij mij wezen.’ ‘Oké zullen we dan een keer samen naar de keukens gaan?’ ‘Weet je waar de keukens zijn?’ ‘En of ik dat weet. Alles dankzij mijn goede vrienden.’ Vragend kijk ik hem aan. ‘Wie?’ ‘Dat is mijn geheimpje.’ ‘Stomme eierdoos.’ ‘Ik zei toch al dat ik van een eitje hou.’ ‘Ja, ja ik snap het.’ ‘Maar hé waar ga jij zo mooi naar toe?’ Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik hem aan, maar ik geef hem toch antwoord. ‘Ik ga kerstavond vieren bij pap. Dus niet in paniek raken als ik niet terug kom. Dan heeft hij me niet opgegeten.’ Schaapachtig kijkt hij me aan, waarna ik mijn tong naar hem uitsteek. ‘En nu gaan we eten ik heb honger.’ Fred trekt me van de bank en ik knal op de grond. ‘Sorry,’ grijnst hij en hij helpt me overeind. ‘Eierdoos dat je bent.’ ‘Kleine.’ Nu steekt Fred zijn tong naar me uit. ‘Ja jij bent echt een eierdoos.’ ‘En waarom dan?’ ‘Omdat je niet eens iets anders kan verzinnen dan je tong naar me uitsteken, wat ik al voor je voor gedaan heb.’ Verward staart hij me aan. Ik steek mijn tong naar hem uit en stap dan door het portretgat heen.