In het vliegtuig - Deel 2

'Wat is dit?' vroeg ik in paniek.
'Ik weet het niet.' zei Louis en nam mijn hand vast.
'Piloot?' riep de copiloot.
'Hij... Hij is gevallen, ik weet niet wat er is.' riep Harry.
'Ik heb nog nooit alleen gevlogen op één motor.' riep hij.
Iedereen zweeg en bleef stokstijf zitten. We wisten niet hoe het met de piloot was, hoe laat het was, waar we waren en vooral of we dit zouden overleven... Toen we even rustig vlogen maakte ik de gordel los en ging naar de piloot. Ik had vroeger op school een beetje EHBO geleerd dus wist wel wat te doen. Ik zag dat hij hevig bloedde uit zijn hoofd en bewusteloos op de grond lag. Ik nam zijn pols maar voelde geen hartslag meer. Ik ging terug op mijn stoel zitten en maakte mijn gordel vast.
'En?' vroeg Zayn.
'Hij is....' zei ik maar zei niets verder.
Iedereen bleef stil tot het vliegtuig terug van de ene kant naar de andere kant kantelde.
'Noa!' riep ik toen ik zag dat de maxi cosi naar voor schoof. Harry maakte snel zijn gordel los en kwam voor de maxi cosi zitten en hield hem tegen.
'Maak de gordel los.' zei Harry.
'Wat?' vroeg ik.
'Ik zet haar tussen mij en Louis en Yardéna komt naast jou zitten.' zei hij en snel verwisselden we van plaats. Yardéna kwam naast me zitten en we namen elkaars hand stevig vast. Opeens begon ik te wenen.
'Wat is er?' vroeg Yardéna.
'Ik weet het niet.' zei ik en begon luid te hoesten.
'Louis.' riep Yardéna bezorgd. Al snel kwam Louis naast me zitten. Hij legde mijn hoofd tegen zijn borst en wreef door mijn haar,
'Ik hou van jou.' zei ik snikkend.
'Hey meisje, we gaan geen afscheid nemen ehj, we overleven dit David (dat was de copiloot) kan het ook heel goed. Hij brengt ons veilig aan de grond.' zei hij.
'Sorry.' zei ik.
'Dat is niets liefje.' zei hij en nam mijn hoofd vast.
'En ik zie jou ook graag.' zei hij en drukte een kus tegen mijn lippen.
'Ga maar terug zitten.' zei ik.
'Ok.' zei hij en wreef over mijn neusje.
De seconden tikten voorbij en we hoorden dat de copiloot contact had met het vliegveld.
'Alles is goed met de motor denk ik, binnen een kwartier kunnen we landen.' riep David.
Ik keek naar de rest en zag dat er niemand gerust in was. Ik moest de hele tijd aan Noa denken. Ik zag van ver de luchthaven naderen. Ik keek naar Louis en hij knikte. Ik nam Yardéna's hand terug stevig vast.
'We gaan landen.' riep David.
Beelden flitsten door mijn hoofd en toen voelde ik dat we steil naar beneden vlogen.
'Optrekken!' riep Liam luid.