Hoofdstuk 25

Vandaag mocht ik naar huis. Liam had niks meer van zich laten horen. Ik hoorde van Niall en de rest dat hij ook bij Taylor was. Ze hadden hem niet meer gezien sinds ik tegen hem was uitgevallen. Maar het was wel goed volgens hun. Hij wist nu ook hoe ik me voelde tegen over hem. Niall, Louis en Laure kwamen me ophalen. Ik was aan het wachten totdat ze mij kwamen ophalen. Ik hoopte dat het snel want het is hier echt saai! Toen ik dat dacht kwamen Niall, Louis en Laure binnen. "Ga je mee lieverd?" Zei Laure. Ik knikte "maar al te graag het is hier zo saai!" Zei ik droog
Ze lachten en namen me mee naar de auto. " hoe gaat het met Angel Apple en Chapter ? En net de andere paarden?" Vroeg ik "ik ben zo blij dat ik ze zo weer zie, ik heb ze echt gemist! "
"Het gaat goed, ze hebben jou ook gemist hoor! Ze stonden elke meer al vooraan in de wei te wachten op jou. En als ik of 1 van de andere jongens kwamen dan bleven ze staan om te kijken of jij eraan kwam. Dat was zo lief!" Zei Laure. Ik grinnikte. "Ze zijn ook lief!"
Laure Louis en Niall knikte. "Dat zijn ze zeker" zeiden ze in koor. Door het gesprek waren we al snel thuis. Ik stapte uit en liep als eerste naar de wei. Angel, Apple en Chapter kwamen op me afgestormd. Toen de andere paarden mij zagen kwamen ze ook op me af gelopen. Apple en angel gaven me als eerst een 'knuffel' daarna Chappie. Ik was echt blij dat ze van mij ware ! Ik kan gewoon niet zonder ze. "Ook leuk dat je ons komt begroeten" hoorde ik achter me. Ik draaide me om en zag daar de jongens staan. Ze stonden allemaal met een gemene lach op hun gezicht. "Sorry, ik heb de paarden toch wel het meest gemist. En waarom kijken jullie zo eng." Ik zag dat iemand achter de jongens stond. Toen ik zag wie het was kwam de woede in me op. De jongens zagen het en kwamen naar me toe. "Niet op hem letten. Hij is het niet waard." Zei Zayn
Ik knikte en gaf alle jongens een knuffel. Daarna liepen ze weg en stond ik in mijn eentje. De enigste die er nog stond was Liam. Hij kwam op me aflopen. Ik draaide me om naar de paarden. Die gingen beschermend voor me staan. Zachtjes lachte ik. "Amy, wil je alsjeblieft even naar me luisteren?" Vroeg Liam. "Waarom zou ik naar jou luisteren?" Vroeg ik brutaal terug. Mijn telefoon trilde en ik zag dat hij van Harry was. Er stond in; 'luister even naar hem Amy. Hij bedoelt het nu echt goed.' Ik zuchtte. " Wat heb je te vertellen." Vroeg ik een beetje geïrriteerd. "Als eerste wil ik sorry zeggen. Ik had je niet moeten slaan. En ik wil je zeggen dat het uit is met Taylor. Ik hoef nog even geen andere vriendin. Maar ik wil wel zeggen dat jij verder met Niall moet gaan. Hij houdt zielsveel van je, en jij ook van hem. Dat zie je zo. Jullie zijn gek op elkaar. " hij slikte even en ging weer verder. "Dus wil ik nu zeggen dat jij en ik verder moeten gaan met ons leven. Maar onthoud 1 ding. Ik zal altijd van je houden ookal heb je met iemand anders. Je zal altijd bijzonder voor me blijven." Hij stopte en aarzelde even maar toen stapte hij naar voren en gaf me nog een kus op mijn lippen. Daarna liep hij weg. Ik keek hem verbaasd na. Ik draaide me om en zag nu de paarden rustig grazen. Ik rende naar het huis. Daar ging ik naar mijn kamer. Ik pakte mijn gitaar en nam die mee naar de wei. Onderweg botste ik bijna tegen Louis aan. Ik gaf hem een knuffel en liet hem weer los. Ik rende weer naar de wei. Daar ging ik in het gras zitten. Ik begon een liedje te spelen. Daarbij ging ik zachtjes zingen. Ik was in de war. De paarden kwamen langzaam naar mij toe. Toen ze er waren gingen ze liggen. Apple kwam links van mij, Angel rechts en Chapter voor me. Ik gaf ze allemaal een aaitje over hun hoofden. Ik ging verder met spelen en begon weer te zingen. Even later werd de tekst door meerdere stemmen verder gezongen. Ik speelde gewoon verder. Al snel zaten de andere jongens ook om me heen. De paarden waren opgestaan, Behalve Chap. Daar zat ik tegen aan. Hij bleef gewoon liggen. Niall kwam naast me zitten. Hij had ook zijn gitaar gepakt. "Je kan goed spelen! " fluisterde hij. Ik knikte dankbaar en ging verder. Even later waren de jongens weg en zaten alleen ik en Niall er nog. Ik keek naar hem. Zachtjes kwam hij naar voren. Tot hij nog een paar centimeter van mijn lippen verwijderd was. Hij keek met zijn mooie Blauwe ogen naar mij. Ik overbrugde de laatste paar centimeters. Ik drukte zachtjes mijn lippen op de Zijne. Hij tikte al vrij snel op mijn onderlip. Ik opende mijn mond gewillig. Onze tongen vonden elkaar en begonnen een liefdevol liefdesspel. Na een tijdje waren we allebei buiten adem. Hij liet mijn lippen los. Hij kwam tegenover me zitten. Uit zijn broekzak pakte hij een doosje "Lieve, lieve Amy. Ik vind je al heel lang leuk. Daarom wilde ik dit al heel lang vragen. Maar toen vroeg Liam je al. Maar nu vraag ik het dus." Hij stopte even e slikte. Ik keek hem vragend aan. " lieve Amy, wil je mijn vriendin zijn?" Hij keek zenuwachtig. Ik vloog hem om de hals en riep heel hard ja. Hij lachte en drukte opnieuw een kus op mijn lippen. Ik kuste terug. Even later kwamen de jongens met gejoel naar buiten lopen. "Gefeliciteerd man! Ik wist wel dat ze ja zou zeggen!" Zeiden de jongens tegen Niall. Laure kwam als eerst naar mij toe. "Ik ben blij voor je dat je nu wel iemand hebt die wel trouw aan jou is." Zei ze. Ik lachte en gaf haar een knuffel. "Ik hoop dat ook." Toen ik Laure had losgelaten kwamen de jongens op me afstormen. Ze sloegen allemaal hun armen om me heen. Ik werd nog net niet geplet. "Jongens adem, ik wil nog leven hoor." Zei ik met moeite. Meteen lieten ze mij los behalve Louis die bleef eigenwijs staan. "Oh je wou mij dus dood hebben?" Zei ik. Meteen kwam Niall op me afstormen en haalde Lou's armen rond mij vandaan. Hij ging er zelf voor in de plaats staan. Nu keek lou ons boos aan. Ik lachte en liet Niall los. "Ben je nu boos kleintje?"
Hij knikte boos. "Ja en noem me geen kleintje!" Ik gaf lou een knuffel en een kus op zijn wang. Hij wist niet dat ik zijn telefoon pakte. Ik draaide me om en liep naar de paarden. Daar ging ik een stal zitten. Ik ging opzoek naar Eleanor. Na een tijdje zoeken had ik haar nummer gevonden. Ik zette haar nummer ook in mijn telefoon en liep vrolijk terug naar de jongens. "Amy heb jij mijn telefoon gezien? Ik ben hem kwijt." Zei Louis paniekerig. Ik stak zijn iPhone in de lucht. "Oh dus jij had hem ! Hier zal je voor boeten!" Zei hij met een ondeugende blik. "Oja wat dan?" Vroeg ik spottend
"Je mag voor ons koken!" Zei hij gemeen.
Ik knikte. Wat hij niet wist is dat ik gek op koken ben. "Ik zal vanavond koken. Speciaal voor jou zal ik er worteltjes bij doen." Zei ik. Louis knikte tevreden. "Je hebt een brave vriendin Niall." Niall knikte en schudde zijn hoofd. Louis was echt raar!