It's getting hot!!

Scot duwde me tegen de muur en tikte met zijn tong tegen mijn lippen, meteen opende ik mijn mond.
Zijn handen leken overal, met een haast bovennatuurlijke snelheid streelde ze mijn hele lichaam. Ik klauwde mijn vingers in zijn haar en voelde hoe hij steeds warmer begon te worden. Scot bewoog zijn handen langzaam naar mijn kont en tilde me voorzichtig op. Ik sloeg mijn benen om zijn middel en drukte me zo dicht mogelijk tegen hem aan. Ergens achter in mijn hoofd had een zeurderig stemmetje, die verdacht veel op de stem van mijn moeder leek, veel kritiek op wat ik deed.
Zo kende ik Scot nog maar een paar dagen, liet ik hem in mijn kont knijpen (iets waarvan ik gezworen had nooit toe te staan), was ik veel te jong(Jeez wat deed mijn moeder in mijn hoofd), was Scot de beste vriend van mijn broer, bla bla bla...
Scot droeg me naar de bank en legde me voorzichtig neer. Ik trok hem meteen boven op me en hij drukte grijnzend zijn lippen op de mijne. Ik onderbrak de kus al snel en begon aan zijn shirt te morren. Hij trok lachend zijn shirt uit en ik streek bewonderend over zijn gespierde buik. Scot streelde zachtjes een lok haar uit mijn gezicht.
'Ik weet niet waarom ik het privilege heb gekregen om in de mooiste ogen van de wereld te mogen kijken,' fluisterde hij zachtjes terwijl hij me lief aan keek. 'Maar wat ik wel weet is dat jij mij de gelukkigste man op aarde maakt.' Ik keek verlegen weg, maar voelde meteen zijn hand onder mijn kin. 'Niet verlegen worden,' fluisterde hij zachtjes. 'Je zou iedere dag moeten horen hoe mooi je bent, je zou iedere dag gekust moeten worden, je zou iedere dag geliefd moeten voelen.' Hij streelde zachtjes mijn wang en drukte zachtjes een kusje op mijn neus. Ik voelde me helemaal warm worden, maar hij was nog niet klaar. 'Je zou alles moeten krijgen wat je hart begeerd, je zou iedere dag moeten zijn bij wie je wilt zijn, je zou nooit iets te kort mogen schieten, het nooit koud moeten hebben.' Ik onderbrak hem met mijn kus en hij keek me gelukkig aan.
'Jij laat me zo voelen,' fluisterde ik. 'Jij bent alles wat ik nu wil.' Hij drukte meteen zijn lippen op de mijne en ik sloeg mijn armen om hem heen, zodat ik hem nog dichter naar me toe kon trekken. Langzaam voelde ik hoe hij warmer begon te worden. Ik probeerde er geen aandacht aan te besteden, maar de hitte van zijn lichaam brandde op het mijne.
'Fuck,' siste Scot. Het volgende moment lag ik allen op de bank en hoorde ik hoe iets in de keuken aan gort geslagen werd. Ik stond op en liep naar de keuken waar ik een in elkaar gedoken Scot vond. De keukentafel was kapot geslagen op het aanrecht.
'Scot?'
'Raak me nie...' Hij was te laat, ik had mijn al op schouder gelegd. ik slaakte een gil en stak do snel mogelijk mijn verbrande handpalm onder de kraan. 'Iza ik...' Begon Scot. Ik gooide een plens water in zijn gezicht, maar het verdampte meteen zodra het zijn huid aan raakte. 'I'm hot!' Merkte Scot op maar er was geen vreugde te vinden in zijn stem of ogen, zijn hele houding straalde een diepe teleurstelling uit. Ik wilde zijn gezicht strelen, hem knuffelen, maar ik bedacht me op tijd.
'Scot hoe komt het dat je zo heet word?' Vroeg ik voorzichtig.
'Als ik mijn emoties de overmacht laat nemen...' Fluisterde Scot zachtjes. 'Dan gebeurd het gewoon.'
'En dan verander je in een robot?' Vroeg ik voorzichtig.
'Niet meteen,' fluisterde hij zachtjes. 'Mijn huid word zo heet dat het vloeibaar word, daarna veranderd het. Het word vloeibaar ijzer, als het stolt...' Scot rilde en ik sloeg mijn armen om hem heen. Hij kromp in elkaar, maar hij was al niet zo heet meer. Het was dragelijk. Ik kuste zachtjes zijn gezicht en voelde hoe hij weer warm begon te worden.
'Doet het zeer?' Vroeg ik zachtjes.
'Het warm worden niet,' fluisterde hij zachtjes. 'Maar als ik langzaam verander dan doet de overgang van mens naar metaal heel veel zeer.'
'Maar als het snel gaat?' Vroeg ik zachtjes. 'Dan...'
'Wat wil je Iza?' Zijn stem klonk agressiever dan dat hij bedoeld had en hij leek zelf te schrikken van zijn toon.
'Zou je kunnen veranderen?' Vroeg ik voorzichtig. Scot keek me even aan met een blij die voor mij niet te pijlen viel. Toen duwde hij me van zich af en keerde hij me de rug toe.
'Niet kijken,' smeekte hij. Ik aarzelde, maar draaide toen toch mijn hoofd weg