012 Katie Jane Adams

We komen in een gangendoolhof terecht, waar ik nooit zelf de weg zou kunnen vinden. Faye en ik zeggen niks tegen elkaar, gewoon omdat het hier zo stil is. We gaan rechts af, dan weer naar links, een deur in, naar links, links en dan weer een deur in en naar rechts. Opeens blijft de man stilstaan voor een deur, waar op staat One Direction. Hier zal het vast zijn. Eigenlijk ben ik nu best zenuwachtig, ik bedoel je ontmoet niet iedere dag vijf sterren. De man klopt op de deur, en even wil ik snel wegrennen. Ik heb de namen geleerd, dus ik weet dat Harry nu de deur open doet. “Here are the two girls from the Meet & Greet, good luck girls.” zeg de man half tegen ons, half tegen Harry. De man loopt weg, en we staan dus nu met z’n drieën bij de deuropening. “Come in!” zegt Harry, en hij gaat zo staan dat we naar binnen kunnen lopen. We lopen naar binnen, en komen in de kleedkamer van de jongens. Louis zit Liam achterna met een lepel, en Liam rent gillend weg. Waarom, geen idee. Ik wist al dat ze raar zijn maar dit? Niall is aan het eten, en Zayn zit op de bank. Harry ziet ons kijken. “Yeah, they’re quite weird.” “I see.” mompel ik. Faye loopt door, en ploft op de bank naast Zayn. “Guys, please come here. Louis, go away with that spoon, Liam, don’t be so afraid and Niall, share your food with us.” zegt Zayn zuchtend. Ik had ergens gelezen dat Liam juist de serieuze was van de vijf, maar op dit moment lijkt dat Zayn wel. De jongens gaan allemaal rustig zitten, maar nog steeds zijn ze hyper. “Well, who are you?” vraagt Louis. “I’m Faye Smith.” zegt Faye. “I’m Katie Adams.” zeg ik. We hebben allebei geen zin om veel dingen te zeggen. “Can you tell something about yourself?” vraagt dit keer Liam. “Well, as I already said, I’m Katie. I’m nineteen and I live in Holland. We won this Meet & Greet but we don’t like your music.” zeg ik, en meteen zie ik vijf teleurgestelde gezichten. “But your name doesn’t sound Dutch, they’re English, right?” vraagt Zayn verbaasd. “I don’t know.. My whole family is Dutch.” Nu kijken ze allemaal Faye aan, die niet weet wat ze moet zeggen want tja, ze kan haast geen Engels. Ze kijkt me hulpeloos aan, dus neem ik het woord maar. “That’s my best friend Faye, she’s nineteen years old but she can’t speak English. As I said, she doesn’t like your music too.” “Okay, do you know us? Or have we to say our names?” vraagt Harry. “I only know your names, that’s all.” zeg ik. “Okay, I’m Harry Styles, I’m nineteen, and I’m a lad of One Direction.” zegt Harry. “I’m Niall, I love food, and I’m nineteen.” Ik lach even zacht om het zinnetje ‘I love food’ maar luister daarna naar Zayn. “I’m Zayn Malik, I’m twenty and I’m a lad of One Direction too, so suprising right?” Ik zie de humor er niet echt van in, dus ik lach er niet om. Wat een rare humor hebben ze hier.. Als we hier nog een uur mee opgescheept zitten.. Achja, hierna zien we ze toch nooit meer. “I’m Liam Payne aka Daddy Direction, because these four little boys can’t act normal, so I have to keep them quiet, and I’m in One Direction ofcourse. Oh, and I’m nineteen.” Ik kan wel geloven dat die vier jongens niet normaal kunnen doen, maar zelf is hij volgens mij ook niet zo rustig. “But why were you screaming when you saw the spoon?” vraag ik niet begrijpend. “Because I’m afraid of spoons.” zegt hij. Ik kijk Faye aan, die net zo verbaasd kijkt als ik. Wie is er nou weer bang voor lepels? Liam blijkbaar. “I’m Louis Tomlinson, I’m Harry’s husband and I’m Twenty-one. I’m actually the most smart of One Direction, but they don’t believe me. I’m in love with carrots.” zegt Louis, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Ik mag zijn humor wel. Wacht, zei ik dat serieus? Als dit een dagboek was had ik het nu weggekrast of weg gescheurd, maar dat kan niet, dus het staat er echt.