1.

Verveeld zaten de jongens van One Direction in hun hotelkamer. Ze hadden vandaag een interview gehad bij een bekend radiostation in Detroit, Amerika.
Het was iets na twaalven in de nacht, maar ze waren absoluut niet moe. Het gevoel van jetlags waren ze ondertussen wel gewend, en ze waren aan het bedenken wat ze zouden gaan doen.
‘Laten we naar beneden sluipen, er zal vast nog wel eten te vinden zijn.’ Zei Niall.
‘Je kunt ook gewoon roomservice bellen.’ Zei Harry fronsend.
‘Ja, maar dat is een stuk minder spannend. Laten we gaan.’ Zei Niall enthousiast.
Na een minuut slopen de jongens met zijn allen als ware spionnen door de gangen van het grote, dure hotel.
‘Kunnen we niet-’ Liams luide stem werd met wilde bewegingen van Niall afgekapt.
‘Stil zijn! We zijn nu spionnen, die zijn altijd stil!’ Zei hij vrolijk.
Ze liepen net aan het einde van de gang toen een luide knal hen allen liet verstijven.
‘Wat was dat?’ Vroeg Louis een beetje angstig.
‘Ik heb geen idee.’ Mompelde Zayn ongerust.
Ze twijfelden even of ze door moesten lopen, maar na een tweede luide knal renden ze geschrokken naar het einde van de gang.
‘Moeten we hulp halen?’ Fluisterde Niall.
‘Misschien was het niets. Iemand liet iets vallen.’ Zei Louis onzeker.
‘Het klonk niet naar een ongeluk. Daar hangt een telefoon, als nu één van ons..’ Liams stem stierf weg, en de jongens keken elkaar zwijgend aan.
‘Ik ga wel.’ Mompelde Zayn na een lange stilte.
Hij sloop naar de telefoon toe en drukte op enkele knopjes. Hij dook ineen tegen de muur en mompelde zachtjes in de hoorn.
Hij haastte zich terug naar de jongens en hij haalde diep adem.
‘De bewaking is onderweg.’ Zei hij.
De anderen knikten en klopten hem goedkeurend op zijn schouders.
Ze keken allen verschrikt op toen een deur met een klap werd opengegooid en een donkere man de gang oprende.
Zijn groene overhemd was besmeurd met donkerrode bloedvlekken, en haastig stopte hij een klein vuurwapen achter in zijn broek.
Hij keek om zich heen, zag de jongens en hij verstijfde voor een enkele seconde.
Zijn donkere ogen keken hen venijnig aan, en de jongens sprongen geschrokken op.
De man greep naar zijn rug, op zoek naar zijn wapen, en de jongens zetten het op een lopen.
De man zette enkele dreigende stappen in hun richting, maar vluchtte weg toen meerdere stemmen uit de gang met de liften kwamen aanzweven.
‘MOOOOOORD!’ Gilde Niall, terwijl ze zo snel mogelijk naar de bewaking renden.

First chapter! Laat me weten wat jullie ervan vinden!

PS. Het zou echt enorm veel voor me betekenen als ik eens in de top zou komen.. X