12. I like you

'What did you say to him?' vroeg Eleanor me die maandag tijdens wiskunde. 'Not much. I didn't know what to say to him, but later he said he saw it in my eyes. He saw that I like him too. I don't have to say it,' zei ik terwijl ik even naar Harry keek, die geconcentreerd over zijn schrift gebogen zat. 'You really like him, don't you?' vroeg Eleanor me. Ik bloosde, maar knikte wel. 'This Saterday we have to go to London to be understudies for Perrie and Tom,' zei ik. 'Like something would happen,' zei ik terwijl ik me weer over mijn schrift boog. 'Even with a broken leg, Perrie would sing.' Ik knikte instemmend. Perrie greep elke kans aan om te winnen, om beter te zijn dan anderen. Ze liet zich niet zo snel uit het veld slaan. Mevrouw Walker kwam de klas binnenlopen. Ze vroeg even iets aan onze wiskundeleraar en draaide zich toen tot de klas. 'As you propbably already know, this Saterday, Perrie and Tom are going to represent our school in London. With one bus we're going to London, so there are seats free. Tickets for the show are for sale, but the ride is free. Tickets are available in my office,' zei ze. Ze bedankte ons voor onze aandacht en liep het lokaal weer uit. Eleanor tikte me aan. 'I'm coming with you,' grijnsde ze. Ik schudde mijn hoofd. 'Why would you do that?' vroeg ik zachtjes. 'Because I'm your friend,' grijnsde ze. 'Really?' vroeg ik verbaasd, waardoor Eleanor in de lach schoot. 'Off course, Olivia.' Ik glimlachte. Ik had nu al twee vrienden. En Ali en Danielle wilden misschien ook wel mijn vriendinnen zijn. De bel ging en iedereen pakte zijn spullen bij elkaar en verliet het lokaal. 'Olivia?' Ik draaide me om en zag Harry op me afkomen. 'Bye Olivia,' zei Eleanor en ze liet me allen met Harry. Ik zwaaide nog even naar haar en keek toen naar Harry. 'We're their undersudies. We have to practise our song. Maybe something's gonna happen to Tom of Perrie, and we're gonna have to sing,' zei hij terwijl hij me aankeek. Ik haalde mijn schouders op. 'Mrs Walker ask me to practise with you,' zei hij. 'Okay,' gaf ik toen uiteindelijk toe. 'Just one week Olivia, after that you don't have to sing ever again,' zei hij terwijl we samen richting het muzieklokaal liepen. 'Like something would happen with Perrie,' mompelde ik meer in mezelf dan tegen Harry. 'You never know,' zei hij op zijn beurt en hij opende de deur naar het muzieklokaal. Ik liep naar binnen en ging achter de piano zitten. Harry pakte een gitaar en ging op de kruk zitten. Hij gaf me de bladen met de muziek die ik op de standaard zette. 'Do you know the notes?' vroeg hij me. Ik haalde mijn schouders op. Toegeven dat ik dit liedje al geoefend had kwam vast raar over. 'Try, I'll listen,' zei Harry. Ik legde mijn vingers op de toetsen en bracht de noten tot leven. Ik liet er af en toe express een foutje in kruipen, zodat hij er niet achter zou komen dat ik eigenlijk al geoefend had. Ik stopte toen ik klaar was en keek Harry afwachtend aan. 'It was almost perfect Olivia, you're really a natural,' zei hij terwijl hij naast me op de pianokruk kwam zitten. Hij legde zijn vingers op de toetsen en deed voor hoe ik de kleine foutjes eruit kon halen. 'You haven't told me you play the piano also,' zei ik tegen hem. Hij stopte met spelen en keek me aan. 'I prefer the guitar,' zei hij en hij richtte zijn aandacht weer op de toetsen. Hij pakte mijn hand vast en legde die op de juiste toetsen. Hij dwong mijn vingers de juiste overgang te maken, maar ik voelde allen maar zijn warme huid op die van mij, die een tinteling in mijn hand veroorzaakte. 'Try it,' zei hij. Ik kwam weer bij mijn positieve en deed de overgang die Harry me net had geleerd, maar die ik eigenlijk allang kende. 'I think I'm gonna be a piano teacher,' lachte hij, omdat ik het na een keer al kon. Ik grinnikte en keek hem aan. Zijn hand gleed opnieuw naar de mijne toe en hij verstrengelde zijn vingers met die van mij, zonder zijn ogen van die van mij te halen. Ik kon alleen maar terug staren, terwijl ik van binnen warm werd. Wat deed deze jongen toch met me? Hij leunde weer voorzichtig naar voren, maar ik schudde bijna onzichtbaar mijn hoofd. Hij zag het en ging weer recht zitten. Toch liet hij mijn hand niet los en bleef me aankijken. 'We should practise,' mompelde ik zachtjes. Harry knikte en liet mijn hand weer los. Hij ging op de kruk zitten en pakte zijn gitaar weer. Hij glimlachte even naar mij en telde toen af. Ik begon met spelen en luisterde naar Harry's gitaarspel, wat foutloos was, net als mijn pianospel. Nadat we twee keer alleen de noten hadden geoefend, wilde Harry gaan zingen, maar dat wees ik af. 'Tomorrow,' beloofde ik hem hij. Daar leek hij voor nu genoegen mee te nemen, en daarnaast ging de bel ook. Omdat we beiden les hadden, verlieten we het muzieklokaal en liepen naar het juiste lokaal. Ik ging weer naast Eleanor zitten, die me met een enorme grijns aankeek. 'What?' vroeg ik. 'Louis is going to London to, with his hole gang,' grijnsde ze. Ik keek naar Louis, die met Harry in gesprek was. Hadden ze het dan geaccepteerd? Zo snel? Toen bedacht ik me pas dat ze waarschijnlijk Perrie en Tom aan gingen moedigen, en de moed zakte me weer in de schoenen. Ze hadden het natuurlijk nog niet geaccepteerd. Harry was de voetbalster, hij hoorde niet te zingen. 'Oh, Ali and Danielle are going too,' meldde Eleanor me. Ik knikte en glimlachte even. Ik snapte niet waarom ze allemaal mee gingen als ze een hekel aan Perrie hadden, maar ik kon ze toch niet tegenhouden.

'Let me bring you home, as your friend,' lachte Harry toen ik op weg was naar de bushalte. Ik glimlachte. 'Why not.' Ik liep met hem mee naar zijn auto en stapte in. 'Eleanor said that Louis is going to London too,' zei ik en ik keek hem aan. Hij knikte. 'I don't get why, but I couldn't stop him,' zei hij. Misschien was het toch goed als Harry en ik op mochten treden, dan zou Louis misschien eindelijk zien hoe getalenteerd zijn beste vriend is, dacht ik bij mezelf. 'How's your mum?' vroeg Harry me toen. Ik haalde mijn schouders op. 'Busy, like always,' zei ik tegen hem. Hij knikte. 'Does she know you're going to London?' Ik schudde mijn hoofd. 'I haven't told her yet,' zuchtte ik. Ik had ook geen idee hoe ik haar moest vertellen dat ik naar een muziekwedstrijd in London ging, maar dat was voor latere zorg. Harry parkeerde zijn auto voor mijn huis en keek me aan. 'I'll be there at eight tomorrow,' grijnsde hij. Ik glimlachte. 'I'm lokking forward to it already,' grapte ik voor ik de deur opende en uitstapte. Ik deed het autoportier weer dicht en zwaaide naar Harry tot hij de straat uit was. Daarna draaide ik me om liep naar de voordeur, hopend dat mamma nog niet thuis was.