Hoofdstuk 22

Liam POV

Ik gaf haar nog een klap in haar gezicht. Ze deed iets raars met haar ogen en viel met een klap op de grond. Ik hoorde allemaal voetstappen naar boven komen. Niall kwam als eerst naar binnen. Toen hij zag wat er gebeurt was vloog hij meteen op mij af. wat heb ik nou weer gedaan…
“WAT HEB JIJ GEDAAN?” vroeg Niall boos. “I-i-i-ik gaf haar een k-k-klap omdat ze me sloeg.” Stotterde ik. “JE DEED WAT” schreeuwde Laure nu boos. Ook zij vloog op me af. wat natuurlijk begrijpelijk was. Harry pakte haar vast en nam haar mee de kamer uit. Zayn had de ambulance al gebelt. Ik zuchtte en liep naar haar toe. de broeders kwamen binnen en legde Amy op een brancard. Toen ze haar goed gelegd hadden namen ze haar mee. Taylor kwam naar me toe gelopen, “Gaat het lieverd?” vroeg ze lief. “Wat denk je? Ik heb net mijn ex-vriendin bewusteloos geslagen.” Riep ik gefrustreerd. Ze stapte bang achteruit. ik zuchtte en liep naar haar toe. Ik drukte haar tegen de muur en drukte mijn lippen hard tegen de hare aan. Ze kuste terug. Ik leidde haar naar mijn bed toe. ik begon haar uit te kleden. Terwijl ik verder ging met haar zoenen. Het was vandaag al de 2e keer maar dat kon me nu niet zoveel schelen. Ik had er nu gewoon zin in.

Niall POV
Die stomme klootzak had gewoon Amy neer geslagen! Hoe kon hij? Had hij haar al niet genoeg pijn gedaan? Waarom nou precies haar? Ze lag nu in een ziekenhuis bed. We hadden te horen gekregen dat ze in coma lag. De tranen stroomde geluidloos over mijn wangen. Laure zat links naast mij, naast haar zat Harry hij probeerde haar te troosten. Wat niet lukte. Louis zat naast mij. Hij had een arm om me heen geslagen. Hij wist dat hij me nu even met rust moest laten. “Ik ga naar huis. Het enigste wat ik nu kan doen is naar de paarden gaan. Amy had ook niet gewild dat we hier zaten te treuren.” Zei ik. “Nee dat had Amy inderdaad niet gewild. Kom dan gaan ik jij en Zayn naar huis. Dan kunnen Harry en Laure hier nog even blijven.” Zei Louis. Ik knikte en stond op ik liep zachtjes de kamer uit en liep naar de parkeerplaats. Louis was met zijn auto gekomen. We stapten in en reden in stilte naar huis. Waar Liam nu was wist ik niet. Maar wat ik wel wist is dat hij nu niet in mijn buurt moest komen. dan komt hij er niet zonder een blauw oog vanaf. Ik zou die sukkel nog wel eens krijgen.