Proloog

~Proloog~

Ik opende mijn ogen, er scheen een fel licht op mijn gezicht. Ik knipperde een paar keer totdat ik het wat beter kon zien. Ik keek om me heen, alles zag er heel erg vreemd uit, niks kwam me bekend voor. Waar ben ik? Ik zat op een bankje, nou eigenlijk was het meer liggen... Het leek alsof ik in een soort parkje was, maar ik had geen idee waar. Ik stond op en liep een stukje rond. Dan voel ik iets trillen in mijn broekzak. Ik vis mijn mobiel uit mijn zak en kijk: U heeft een nieuw bericht, afzender onbekend. Ik voel me een beetje opgelucht door dit, ik heb mijn mobiel gelukkig. Ik bekijk het smsje, het is maar een regel: Dit is het begin van een lange weg terug naar waar je vandaan komt, doe wat ik zeg of je zult voor altijd jezelf kwijt zijn. Ik raak in paniek, wie is die diegene die mij smst? Ik loop weer terug naar het bankje en probeer te bedenken hoe ik hier terecht ben gekomen. Dan pas voel ik de enorme kloppende hoofdpijn. Ik denk en denk, maar niks schiet me te binnen wat er is gebeurd... Dan wordt ik overspoeld met een golf van woede, ik pak een steentje en gooi die zo hard en ver als ik kan weg. Dat had ik beter niet kunnen doen. Met tranen in mijn ogen grijp ik naar mijn rechter bovenarm. Ik rol mijn mouw op en zie dat mijn hele arm blauw is, wat heb ik in vredesnaam gedaan?!