Hoofdstuk 22

Draco Lucius Malfoy. P.O.V


Geïrriteerd probeerde ik mijn bonen nog eens te snijden. Hoe bij merlijn’s baard sneed ik die stomme dingen? Ik probeerde het weer, maar hij schoot weer weg. Plots en onverwachts voelde ik een warme hand op mijn koude. Ik wierp een korte blik opzij. Het waren Scarletts warme lange vingers. Ze trok het mesje voorzichtig uit mijn hand en kantelde hem. Ze liet mijn hand weer los en ging weer verder waar ze mee bezig was. Ik begreep de hint niet. Moest ik ze pletten? In de instructies stond duidelijk snijden. Toch besloot ik het te proberen. Ze zou vast wel gelijk hebben. Ik drukte het mes op de boon en er kwam inderdaad sap uit. Ik deed hem in de ketel en hij verkleurde meteen. Ik keek in het boek en zag dat hij de juiste kleur gekregen had. Ik keek wat ik daarna moest doen en dat Scarlett al neer gelegd had wat ik moest snijden. Ik sneed het fijn en deed het in de ketel. Scarlett pakte een lepel en roerde in de drank, zoals dat in het boek stond. Toch viel me iets op. Ze roerde met de klok mee en een keer tegen de klok in. ‘Je moet niet tegen de klok in roeren.’ Ze knikte, maar ging toch door. Ik greep haar warme hand vast. ‘Kloppen de instructies niet?’ Vroeg ik twijfelend. Over het pletten had ze ook al gelijk gehad. Ze knikte. Ik liet haar, haar gang gaan. Ze had eerst ook gelijk gehad, dan zou ze dat nu ook wel hebben. Ze stopte met roeren en keek in het boek. Nu moest hij vijf minuten koken en daarna was hij klaar. Scarlett pakte de vieze spullen op en liep naar de gootsteen om ze af te wassen. Ik ging niet achter haar aan, maar staarde verveeld voor me uit. Het duurde lang tot Scarlett terug kwam. Ik wierp een blik op te klok. Ik had al tien minuten niks zitten doen. Plots besefte ik me dat de drank dat al te lang kookte. Vlug draaide ik het gas uit. Ik keek voorzichtig in de ketel. Hij had nog wel de kleur die hij moest zijn, maar ik geloofde niet dat het helemaal goed was. Scarlett kwam terug en ik had het niet eens gemerkt dat ze alles had opgeruimd. ‘Stop jullie tijd is om!’ Riep Slughorn. Hij ging alle ketels langs. Bij ons verschroeide het blaadje gedeeltelijk. ‘Heel erg goed, heel er goed. Hij heeft alleen te lang gekookt,’ mompelde Slughorn. Bij Potter leek hij helemaal in zijn nopjes te zijn. ‘Mijn lieve hemel, een druppel zou ons allemaal kunnen vermoorden,’ riep hij enthousiast. ‘Goed gedaan meneer Potter, goed gedaan. U wint het flesje vloeibaar geluk. Maar meneer Malfoy en Mevrouw Griffiths hebben het ook erg goed gedaan!’ Hij sleurde Potter aan zijn arm mee naar voren, waar hij hem plechtig zijn flesje vloeibaar geluk overhandigde. ‘Goed jullie kunnen gaan!’ Ik hielp Scarlett nog even met haar ketel schoonmaken en vertrok daarna. Toen ze langs me liep, legde ik mijn hand op haar schouder. ‘Dat hij te lang gekookt heeft was mijn schuld. Sorry.’