006 Katie Jane Adams

“Waar blijf je nou? Over een uur gaat het vliegtuig al! En het is een halfuur rijden, plus nog het inchecken!” strest Faye. “Rustig! M’n wekker was niet af gegaan, en ik moet nog wat dingen inpakken, ik ben over tien minuten bij jou, oké? Tot zo!” roep ik even gestrest in de telefoon, en hang op. Waarom verslaap ik me nou altijd weer op belangrijke momenten? Ik ren mijn kamer door, om m’n broek te vinden, die ik sowieso mee moet nemen. Waar is dat ding nou? Ik haal de hele kastinhoud uit de kast, maar daar ligt ie ook niet tussen. Ook op m’n bed is hij niet. Waar is dat rotding? Shit, nog maar 8 minuten om bij Faye te komen. Ik zie een stukje stof uitsteken vanonder m’n bed. Daar is ie dus. Ik pak hem snel op, en vouw hem op, en doe hem in de koffer. Nu is m’n koffer wel klaar. Ik ren snel naar beneden, en schrijf even een briefje dat ik weg ben. Ik ren – voor zover dat kan met een koffer - naar Faye’s huis toe, wat gelukkig maar twee straten verder is. Ze staat al buiten te wachten. “Sorry! Ik kon alles niet vinden en-“ zeg ik, maar Faye onderbreekt me. “Fijn dat je er nu bent, we hebben nog vijftig minuten, waarvan we een halfuur in de auto zitten.. Ik hoop dat we het vliegtuig halen.” We lopen snel naar de auto toe, en dumpen onze spullen in de auto. Ik ga in de bestuurdersstoel zitten, en Faye rijd. Ik zet de radio aan, en ik herken het liedje wat op is, maar ik weet niet hoe het heet. Als er iemand begint te zingen, herken ik het liedje weer. What Makes You Beautiful volgens mij. Ik weet niet hoe snel ik de radio uit moet zetten. Als ik niks meer hoor zucht ik opgelucht. Bijna had ik een trauma opgelopen. “Hoe lang nog?” zeur ik. “Nog 20 minuten, maar we zitten bijna in een file.” zegt Faye. “Shit, komen we nog wel op tijd?” “Als we door de file 10 minuten vertraging hebben wel.” zucht ze. Fuck, waarom moet ik altijd weer te laat komen? En die stomme file’s komen altijd op de verkeerde momenten. Vijf minuten later staan we nog altijd in de file, maar het gaat al wat sneller. Ik zet nog een keer de radio aan, om de tijd te doden. Nu hoor ik een ander liedje van One Direction.. Ze achtervolgen me gewoon of zo? Ik zet de radio weer snel uit. Ik voel m’n mobiel trillen, als teken dat er iemand belt. Ik neem op. “Met Katie?” “Hoi Katie, je spreekt met Lotte, iemand van de Hitkrant.” “Ja?” “Ik belde om te zeggen dat jullie vliegtuig tien minuten vertraging heeft. Veel plezier in Londen.” “Oké, dankjewel. Doei.” zeg ik, en ik hang op. Ik zucht opgelucht, nu hebben we tien minuten langer. “Het vliegtuig heeft 10 minuten vertraging.” zeg ik blij. “Gelukkig, de file is ook al bijna voorbij.” zegt Faye. Een paar minuten later zijn we helemaal uit de file, en rijden we verder naar Amsterdam.