005 Katie Jane Adams

“Jezus, we zijn niet beroemd hoor?” zeg ik geïrriteerd, als er weer meisjes naar ons toelopen. Morgen gaan we eindelijk naar Londen, maar de afgelopen dagen was alles al hectisch. Allemaal Directioners die naar ons toe kwamen om hun twitternamen te geven, of iets wat we moesten geven aan One Direction. Ongeveer iedere pauze kwam er wel iemand naar ons toe. “Als we bij One Direction zijn geweest, hoe erg word het dan?” zucht Faye. “Dan wil iedereen alles weten, hoe het was en alles denk ik. Die twitternamen gaan we toch niet geven aan hun hé? “ zeg ik. Faye schud haar hoofd. “Natuurlijk niet, die mogen ze zelf maar lekker gaan geven hoor, ik ben geen postbode.” “Heb je al een boekje gekocht met Engelse woorden?” “Natuurlijk! Er staan best wel handige dingen in, hoor. Wist je bijvoorbeeld al hoe je moet zeggen : ‘Jullie zijn echt knap?’ “ “Ja Faye, dat wist ik al, dat is niet zo moeilijk.” zucht ik. “Hoe zeg je het dan?” “Ik dacht dat je dat boekje had door gekeken?” “Ja, maar ik ben het weer vergeten, en ik heb het boekje niet bij me.” “Je zegt toch gewoon : You’re really hot.?” “Moet je niet aan mij vragen.” zegt Faye. “You’re so crazy..” zucht ik. “OMG ik weet wat dat betekent!” roept ze blij. “Wat betekent het dan?” vraag ik voor de grap. “Je bent zo raar!” zegt Faye. “Gefeliciteerd meid, je eerste Engelse zinnetje!” zeg ik sarcastisch, en Faye begint een vreugdedansje te doen. Faye’s vreugdedansje word onderbroken doordat er – alweer – een aantal meisjes tegen ons beginnen te praten. “Katie, Faye! Willen jullie alsjeblieft onze twitternamen aan One Direction geven?” “Nee, ga lekker zelf naar ze toe.” zeg ik chagrijnig, en ik draai me om. “Maar jullie gaan naar ze toe, en hebben de kans om het te geven! Wij niet!” protesteert het meisje. “Ik zal wel hun nummer vragen, dan kan je ze opbellen.” zeg ik sarcastisch. “Echt?” vraagt er een hoopvol. “Nee.” zeg ik. Nee, ik ben niet echt een bitch hoor, maar ik word gewoon gek van al die meisjes. De meisjes lopen teleurgesteld weg, en Faye geeft me een high-five. “Goed gedaan.” zegt ze lachend. “Ik moet toch wat? Ik word gek hier.” zeg ik. “Morgen gaan we al naar Londen! Oh mijn god!” zegt Faye blij. “Ja! Het word echt geweldig, behalve het concert dan. Ik heb al oordopjes gekocht.” zeg ik. “Nu hopen dat ze goed werken..” zegt Faye. Ineens hoor ik een irritante piep. De bel. We staan op en lopen naar Engels, om deze keer een klein beetje op te letten voor morgen.