003 - Kim

De jongen draaide zich om en lachte breed.
"Heey schatje" Liam keek me aan met een breede glimlach.
"Hoi Liam" en hij gaf me een dikke knuffel.
Ja mensen, Liam was zo'n beetje mijn vriendje.
Maar sinds een paar weken zijn mijn gevoelens voor hem gaan verminderen.
"Heb je misschien zin om vanavond langs te komen ofzo?" vroeg hij.
"Nouja je weet hoe Richard is.. dus lijkt me een slecht idee" ik verzon maar even snel een smoes.\
"oh nou okee, zie je later wel schatje" en hij drukte een kus op m'n lippen.
Ik wurmde me uit zijn armen en riep snel nog terug "doei doei!!"
Ik rende over het bruggetje door het park.
Het park was mijn lievelings plek, het was de plek waar ik op mezelf kon denken.
En niet te vergeten gitaar spelen.
Richard kon er niet tegen als ik gitaar ging spelen, hij noemde het "Klere herrie".
Ik mocht ook nooit mijn tekeningen op het prikbord hangen, terwijl Merle, mijn kleine zusje, alles mocht en had wat ze wilde.
Om de hoek was mijn huis, het was een groot vrijstaand huis.
Ik opende het hekje en liep tussen alle stervende bloemen door.
Ik hou best wel van de herfst, maar wees eerlijk, al die bloemen die dood gaan, best een depressief gebeuren.
Nog voor ik de deur naar binnen kon openen hoorde ik het al.
Richard was thuis.
"Ben je daar eindelijk!?" zei hij nors.
"Ja sorry hoor, jezus, mag ook nooit wat" mopperde ik.
Zonder verder nog maar 1 woord te zeggen stampvoette ik naar boven.
Ik plofte op bed en pakte m'n iPod.
Niemand was online, dus ik bedacht om maar gitaar te spelen.
Ik deed mijn gitaar in mijn draagtas en liep weer naar beneden.
"Ik ga gitaarspelen" zei ik en deed mn jas weer aan.
Ik besloot om maar weer op het bankje te gaan zitten.
Ik liep het bruggetje over en ging op het bankje zitten.
Het was begin herfst, alle bomen waren verkleurd, en ik, met mijn bruinrode haren, paste er precies tussen.
Ik pakte mijn gitaar en begon wat akoorden te spelen.
"Before I fall, to fast.. Kiss me quick, but make it last" de eerste zinnen van Catch Me van Demi Lovato verlieten mijn mond.
Zachtjes tokkelde ik de noten en het nummer vulde de leegte van het park.
"So please just catch me" de laatste woorden vlogen door de lucht en ineens hoorde ik geklap achter me.
Met een ruk draaide ik me om, een klein meisje, niet ouder dan 7, met lange donkerbruine haren en velblauwe ogen kwam naar me toe gelopen en kwam naast me zitten.
"Speel meer" zei ze zachtjes.
Haar beentjes bungelden over de rand van het bankje en ze keek me diep aan.
Ik begon met de akoorden voor Perfect Two van Auburn.
Een glinstering verscheen in de ogen van het meisje.
Toen in de laatste noten zong, klapte ze entousiastin haar handjes.
Een koude wind steeg op en ik rilde even.
"heey meisje, ik moet maar eens naar huis, en jij ook" zei ik.
"misschien wel, mag ik met jou mee lopen?" vroeg ze lief.
Ik stond op en pakte mijn gitaar in.
"ja hoor kom maar" en ik stak mijn arm uit en ze pakte mijn hand vast.
Samen liepen we over het bruggetje, langs het water en onder de bomen door.
Toen we aankwamen bij het tuinhekje draaide ik me naar haar om.
"Je kan helaas niet mee naar binnen.." zei ik.
Het meisje keek sip en knuffelde me toen stevig.
Toen ze los liet zwaaide ze en liep toen weg, terug richting het park.
Ik opende het hekje en keek nog eens om, maar ze was weg.

heey hier is stukje 2,
Ik hoop dat jullie dit een beetje een leuke story is..
Feedback is een erg gewaardeerd..
xxx Little Mermaid