Hoofdstuk 33

2 oktober
9h57
De vier jongens stonden in de woonkamer.
Ze keken elkaar met een bedrukt gezicht aan want om de 2 minuten hoorden ze hun vriend zo luid schreeuwen,dat het het hele huis overspoelde.
"Wat is er toch met hem aan de hand?"Vroeg Liam bezorgd.
"Ik weet het ook niet."Zei Louis met een droevig gezicht.
"We mogen wel niet vergeten dat het vroeger zijn beste vriend was hé."Zei Zayn nuchter.
"Ja ok,maar hij had er geen contact meer mee,en na wat hij nu gedaan heeft?"Zei Niall.
"Ja,we weten ook niet wat we moeten doen,daarom hebben we jullie laten komen.Hij wordt toch altijd vrolijk als hij bij jullie is?"Vroeg Anne.
"Ja,dat is waar.Maar zo hebben we hem nog nooit gezien,dus ik hoop dat het werkt."Zei Liam met gekruiste vingers.
De jongens knikten,en ze vertrokken naar boven.
Ze klopten op Harry's deur,maar ze kregen geen antwoord.
Na een tijdje wachten,besloten ze om maar gewoon naar binnen te gaan.
Daar lag hun vriend dan,helemaal verscholen onder de dekens.Zijn gezicht onder zijn hoofdkussen.
"Harry?"Vroegen de jongens in koor.
De enige reactie die ze kregen was een lichte kreun.
"Harry?Je mag je zo niet laten gaan,het is beter zo."Zei Zayn lief.
"Harry,praat eens met ons."Zei Liam bezorgd.
"Ja,je had toch bijna geen contact meer met Dave dus wat maakt het uit."Niall bedoelde het goed,maar al snel kreeg hij een paar vlammende blikken toegeworpen.
Toen barstte de bom bij Harry.Hij kwam van onder zijn kussen vandaan.
Hij zag er echt slecht uit.Hij was lijkbleek en de enige kleur die hij had,waren rode vlekken op zijn gezicht van het huilen.
"Wat?!Wat maakt het uit?Hij was mijn beste vriend?!Weet je wel wat het met je doet als je beste vriend dood is?En ok,hij heeft foute dingen gedaan,maar hij deed het alleen uit jaloezie!Hij wou mijn vriend zijn en nu is hij er niet meer!"Harry zijn toon werd al wat dreigender en de tranen rolden over zijn wangen.
"We waren supergoede vrienden op school,we deden de gekste dingen samen.Onze vriendschap kon je vergelijken met de vriendschap die wij nu hebben,beresterk.Dan doet het wel iets met je als je vriend sterft hoor!"De tranen bleven over zijn wangen stromen en hij legde zich weer neer.
"Ja Harry,ik begrijp je.Maar je mag je echt niet laten gaan,de dingen die nu gebeurd zijn,zijn al erg genoeg."Zei Zayn vol medeleven.
"Ja,kom op Haz,sta op,eet wat,kleed je om,en we doen wat leuks samen."Zei Niall lachend.
"Meen je dat nu?!Denk je nu echt dat ik nu even kan recht staan en doen alsof er niets gebeurd is?!Sorry,maar ik heb ook gevoelens hoor!"Hij werd elke keer maar kwader,en de tranen bleven over zijn wangen stromen.
De 4 jongens stonden elkaar schaapachtig aan te kijken.Ze wisten echt niet meer wat te zeggen,zo hadden ze hun vriend nog nooit gezien.
"Maar..."Probeerde Louis.Maar nog voor hij iets kon zeggen onderbrak Harry hem.
"Nee,ik wil niets meer horen.Ik zou nog het liefst hebben dat jullie nu weggaan!"
De jongens keken Harry verbaasd aan,maar ze deden wat hij zei.
Toen de deur gesloten was,draaide Harry zich weer om en begon weer te huilen.
Hij dacht na over wat hij net had gezegd,en realiseerde zich dat hij niet zo had moeten doen.
Maar waarom begrepen ze niet dat dit moeilijk voor hem was?Hij was toch ook maar een mens?
______________________________________________________________________________________________________________________
Ja ik weet het,zoiets zijn we niet gewoon van Haz.
Maar als je verdrietig bent en in de put zit,ben je tot alles in staat volgens mij !
Morgen geen stukje want ik ga naar de Efteling
Heel misschien als ik op tijd thuis ben en nog zin heb
Veeeeel kusjes
MissMalikXx