#148.
Wel ben ik terug bezig met 30days of writing - dat toch wel langer dan 30 dagen zal duren. Neen, dit is niet te vinden op dit profiel hier, ik heb het zelfs gedeactiveerd. Wel heb ik hier een tweede profiel aangemaakt (als je interesse hebt, just ask). Niet omdat ik dit profiel in de steek ga laten, dat niet. De reden is gewoon dat ik de dingen op dat tweede profiel deel met facebook (: Het was dus eerder om persoonlijke redenen.
Anyway, go and read!
Nog steeds veel liefde van mij & als er twin-nieuwtjes zijn, let me know!
Mijn lichaam bleef uitgeput, wat logisch was aangezien ik meer had liggen piekeren dan slapen. Tom zat niet meer naast me, ik hoorde hem praten vanuit een andere ruimte. Ik had de fut niet om mijn ogen te openen, ik wilde terug proberen binnen te dringen in een wereld vol dromen. Een paar minuten later kwam Tom naast me neerhurken. “Bill komt straks thuis, hij belde daarnet.” Ik sperde mijn ogen wijd open. Mijn geest werd wakker en alle verdrongen gebeurtenissen sijpelden terug naar binnen. Nu ik wist dat hij hier over enkele ogenblikken terug zou zijn, beslopen de zenuwen mij en werd mijn lichaam ook wakker. Ik had datzelfde beklemmende gevoel weer vanbinnen, maar ik wist dat ik geen andere keuze had dan het te ondergaan. Ik wou alleen dat ik kon voorspellen hoe Bill er zou aan toe zijn. Langzaam kroop ik recht en keek ik naar mijn mobieltje. Het was iets voor negen uur. Ik had toch nog een paar uurtjes geslapen naast het vele gepieker. “Tom, geef je mijn pillen eens?” Gehoorzaam reikte hij me mijn handtas aan. “Ik ga even weg. Ik denk niet dat ik hierbij wil zijn.” Ik knikte. Het viel me op dat hij andere kleren aanhad en dat zijn haren nog nat waren. Het kon niet anders dan dat hij wakker was gebleven en niet in staat was geweest de vermoeidheid het van hem over te laten nemen. Het knaagde aan me dat ik hem zo liet afzien. “Jullie kunnen dit”, fluisterde hij. Automatisch knikte ik, maar ik wist niet wat er van ons terecht zou komen. Ik begon het dekentje op te vouwen en legde het over de leuning van de sofa alleen maar om mezelf even bezig te houden tijdens de luttele minuten die me nog restten. Mijn oog viel op een kopje dat op de salontafel stond. Blijkbaar had Tom net voor zijn vertrek nog een kopje koffie voor me uitgeschonken. Ik nipte er even aan, want ik merkte dat mijn keel best wel droog aanvoelde. De vloeistof brandde in mijn keel.
Reageer (9)
Hiiiiiiiiii
1 decennium geledenIk ga niet zo'n lange reactie schrijven als die andere (weet niet wat zette..... Soryy)
maar wil je pplzplzplzplzplzplz niet stoppen met dit verhaal? Het is super goed. Ik wil zo graag het vercvolg weten!!!!
Ben blij dat Bill al terug komt!!!
Doe maar rustig aan. Andere dingen zijn belangrijker dan Quizlet maar vergeet het niet.
Ik ben ook wel benieuwd naar uw ander profiel.
kuskuskus
Shanna
mooi geschreven
1 decennium geledenlief van Bill dat hij toch nog terug komt
ik zie hier onder echt iedereen lange reactie's schrijven
en dan wil ik dat ook doen maar weet niet wat ik er in moet zetten
je hebt mij eigenlijk wel nieuwsgierig gemaakt naar dat andere account van je
ik snap dat je het druk hebt hoop dat je het over een tijdje minder druk hebt en weer door kan schrijven
ik heb het zelf ook best wel druk dat is ook de reden waarom ik pas zo laat reageer
snel verder(K)
Blieblabloep, mijn hoofd voelt aan als poep.
1 decennium geleden...
Ik kan niet geloven dat ik dat net echt typte. Hoe dan ook -ik ben hersendood. Zo voel ik me tenminste. Mijn proefwerkweek is net achter de rug, ik heb het idee dat ik een paar toetsen zwaar verk***t heb en just... in ieder geval is er dit stukje. Van jou. En dat maakt gewoon alles goed. <3
Alleen die eerste zin al -zodra ik een hoofdstuk van jou lees, begin ik weer te mii-en. Want, ik weet dat het stom is, maar elke keer herinner ik me dan weer dat jij belachelijk goed bent. Want ik weet dat je goed bent, maar volgens mij vergeet ik af en toe hoe erg. En waarom.
In ieder geval. vind ik de eerste en de laatste zin heel mooi. Dat klinkt stom, maar omdat het zo'n kort stukje is, zijn die twee zinnen juist zo belangrijk -en ze zijn zo BAM. I dunno. Een perfecte intro en een perfecte outtro. Ik weet niet waarom, maar dat voelt gewoon helemaal goed. Vooral dat die laatste zin op een heel vreemde manier nog meer vraagt om meer. Ik bedoel, we weten weer dat ze ziek is, we weten dat Bill en er bijna aankomt... en op een bizarre manier die ik niet kan verklaren, zorgt dat er toch voor dat ik een nieuw stukje wil lezen om te weten hoe het verder gaat.
Daarbij wil ik dan wel even zeggen dat je je NIET moet haasten. Ik schnap heel goed dat je ook nog andere dingen aan je hoofd hebt -en ik weet ook precies hoe je je voelt. Ik bedoel, ik voel me hetzelfde wanneer ik dit soort awesome stukjes lees, en dat ik dan weet dat ik niet genoeg tijd heb om een reactie achter te laten die dit verdient. Omdat ik nooit weet hoe ik moet verwoorden wat ik wil zeggen omdat het zo awesome is. Ik weet dat ik het woord awesome te vaak gebruik. Ik weet ook dat het eigenlijk niet genoeg is om aant e geven hoe goed dit vehraal is. En ik weet ook dat mijn reacties niet echt relevant zijn en steeds slechter worden de laatste tijd.
Anyhow, ik neem aan dat je snapt dat ik je geweldig vind?
Ik ga nu. Ervandoor. Om nog meer verhalen bij te lezen die ik verwaarloosd heb. Just. dunno.
Ik ben namelijk een loser, die verhalen wel leest maar geen reactie plaatst. Profiteur, zeg maar.
Anyhoooooow. Verder ben ik heel aardig. x)
[just kidding. I love this story, tho.]
<3
Bill komt terug!!
1 decennium geledenTwinnieuws?? Wel, de twins zitten nu op de Caribean, voor DSDS. DSDS komt op tv 5 januari! En, voor diegene die het nog niet doorhadden, Tom en Ria zijn overduidelijk een koppel. Een filmpje waarbij hij op haar kont slaat gaf meer duidelijkheid ^^,
Ik miste dit verhaal al heel erg, weet je dat? Maar ik snap het wel, zelf heb ik ook al even niet meer verder geschreven.. gewoon geen tijd!
Toch snel verder bitte <3
Ik heb je verhaal gemist! En ik snap het volkomen dat je het druk hebt. Maar goed, ik ben blij dat Bill elk moment thuis kan komen zodat er eindelijk gepraat kan worden! Het is tijd.
1 decennium geledenIk wacht geduldig op je volgende deel!
<3.