Chapter One.

De volgende dag;

Ik ben van plan om deel twee te kopen van de serie, de Vlammende Brug.
Deel 1 heb ik nu al bijna uit, ik had hem al uit kunnen hebben alleen heeft die tijd plaats gemaakt voor een gezellig gesprek met George.
Ik weet nog niet waarom ik hem geen bericht heb gestuurd. Ik denk dat ik bang ben dat ik dan een vervelend opdringerig mens lijk, en dat wil ik niet.
''LOUIS'' roep ik naar boven, naar mijn Franse Bulldog pup, die ik een jaar geleden geadopteerd heb, hij is gevonden in een doos.
Ik kan daar echt niet tegen, mwuhahaha, ik ben gemeen, ik zet puppy's in een doos zonder eten, hopend dat ze dood gaan!
Over een jaar ben ik afgestudeerd aan diergeneeskunde en dan open ik mijn eigen praktijk, om dit soort gevallen te helpen. Blaffend staat Louis voor me, hij wil graag weg.
Ik klik de riem aan zijn halsband vast en doe de voordeur open, waarna ik hem ook weer sluit. Het gekraak van de sneeuw onder mijn voeten, heerlijk, en volgens mij denkt Louis daar net zo over want die begint nu door de sneeuw te rollen. Na een tijdje til ik hem op en neem hem mee, dragend in mijn armen.

De bel van de kleine boekwinkel rinkelt als ik binnen kom en de eigenaar begroet mij, en ik begroet hem. Ik kom hier erg vaak, en dan echt vaak.
Soms gewoon om rond te kijken, waarschijnlijk omdat hier zo'n enorm fijne sfeer hangt, maar vaak omdat ik een nieuw boek nodig heb.
Zonder uit te kijken bots ik tegen iemand aan. ''Owh, sorry meneer, het spijt me zo erg en... GEORGE'' roep ik door de winkel als ik het vrolijke gezichtje zie van George. ''Jij ook een goedemiddag mevrouw.'' zegt hij met een halve glimlach, die hem best leuk staat.
Ik geef hem een knuffel die hij graag beantwoordt. ''Eej, het spijt me echt heel erg dat ik je nog geen bericht heb gestuurd.'' zeg ik dan, oprecht.
''Maakt niet uit!'' zegt hij met een vlugge knipoog, waardoor ik, net zoals gisteren, begin te blozen.
''Wat doe je hier eigenlijk?'' vraag ik hem dan. Hij begint eng te glimlachen; ''Ik koop dat boek dat je gisteren aan het lezen was, het lijkt me een superleuk boek!'' Daar krijgt hij pluspunten voor, hij leest boeken.
Hij kijkt me vragend aan. ''Ik koop deel twee!'' zeg ik enthousiast als ik begrijp wat hij bedoelt.

Even later lopen we buiten, met allebei een boek in onze hand. ''Owjah, voor ik het vergeet, George.'' en ik pak de pen uit mijn tas om hem terug te geven. Hij stopt mijn hand met zijn hand en schud zijn hoofd. Ik kijk op en zie twee heel erg mooie chocoladebruine ogen. Zwijgend staan we daar. In de sneeuw. In Londen. Het lijkt wel of we in een film spelen. Maar aan elk mooi moment komt een eind, en zo deze keer ook.
''Wil je misschien bij mij thuis een film komen kijken?'' vraagt hij dan.
Ik kijk naar Louis, en volgens mij begrijpt George het ook. ''Je hond mag wel mee hoor, ik heb alleen hamsters.'' Ik kijk hem verbaasd aan, hamsters? Wat enorm schattig! En jep, ik heb het blijkbaar hardop gezegd want George knikt. ''Ik heb er drie.'' zegt hij vol trots.
En dan gaan we, samen, op weg naar zijn huis. Blijkbaar hand in hand. Ik houd mezelf voor dat dat is omdat ik het koud heb, en hij warm is.