OO6
dit weekeind kan ik veel schrijven. hoe meer abbos ik krijg,
hoe meer hoofdstukken jullie krijgen, hihi.
De jongens beginnen meteen te zingen. Wonderwall. Ja, toen ik kwam waren ze net begonnen, en ik vind het lied prachtig. Geen probleem vanwege de teks ook, die kan ik wel dromen. Ik begin zacht mee te zingen. 'I dont believe that anybody feels the way I do, about you now.' Harry's mond zakt langzaam open en hij kijkt me aan. Is het zo slecht? Ik ben meteen stil en ik kijk naar mijn voeten. Harry tikt me aan, 'Ga door,' fluistert hij. Er komt een glimlach op mijn gezicht.
'And all the roads we have to walk are winding
And all the lights that lead us there are blinding
There are many things that I would
Like to say to you
But I don't know how
Because maybe
You're gonna be the one that saves me
And after all
You're my wonderwall
Today was gonna be the day
But they'll never throw it back to you
By now you should've somehow
Realized what you're not to do
I don't believe that anybody
Feels the way I do
About you now
And all the roads that lead you there were winding
And all the lights that light the way are blinding
There are many things that I would like to say to you
But I don't know how
I said maybe
You're gonna be the one that saves me
And after all
You're my wonderwall
I said maybe (I said maybe)
You're gonna be the one that saves me
And after all
You're my wonderwall'
Steeds kijken de jongens me aan waardoor ik me onzeker voel, maar ze maken het weer goed door te glimlachen.
Op het eind heb ik niet door dat ik de zin helemaal alleen herhaal.
'I said maybe' 'Said Maybe--'
'You're gonna be the one that saves me' 'That saves me, Saves me---'
Done.
Ik ben blij dat het liedje klaar is, maar ook weer niet. Opzich was het toch wel leuk. 'Wauw.' 'Nee, ik was vreselijk..' De jongens lachen. 'Je was super goed Madison.' Harry laat me blozen en lachen tegelijk. 'Harry heeft gelijk, je bent echt goed.' 'Dank jullie wel.. denk ik.' Ik weet niet echt wat ik moet zeggen. 'Liam, heb je koekjes?' Niall houdt van eten merk ik. 'Nee. Thuis.' 'Thuis, shit! ik moet naar huis.. Mijn zus, ik spreek jullie later!' ik sta op en klop het zand van mijn benen. 'Wat.. morgen? Kom morgen hierheen, please?' 'Sorry Harry, ik moet morgen eerst werken en dan.. ik weet niet.' ik zou wel willen, maar waarom willen ze afspreken, met míj?! 's'avonds? kom op Madison..' 'Ik zal er zijn..' snel ren ik naar mijn fiets en haal ik hem van het slot.
Reageer (2)
Oeewww
1 decennium geledenSnel verder! Erg leuk! X
1 decennium geleden