Proloog

‘Haar naam, haar naam was Rose, ze was 16 jaar. op haar 16de is ze overleden aan een erge ziekte, de ziekte genaamd Anorexia, Anorexia een ziekte die bijna niet te beschrijven is wat het met je doen, van binnen en van buiten. Het gevoel dan je dik bent maar je eigenlijk helemaal niet bent, dat is toch vreselijk. Ik kan het me niet voor stellen, dat je zo kan leven. Ze was mijn beste vriendin, ik kende me al heel me leven lang en nu, nu is ze weg, in een keer. Ik kon niet eens afscheid van haar nemen. Het enigste wat ik over heb van haar zijn herinneringen en haar dagboek. Haar dagboek daar stond alles is, zelf dingen die ik niet wist. Ik wou dat ik het eerder had geweten wat ze voelde, hoe ze er echt aan toe was. Ik zag wel dat ze aan het afvallen was, maar ik wist niet dat ze zich zo voelde. Ik voel me vreselijk, ook al is het nu 2 jaar later´.