055|| Back to black
A thousand words will not leave so deep an impression as one deed
Dinsdag 12 december 2006
~ Mila Adams
De volgende dag vind ik geen briefje in mijn kluisje. Ik had er eigenlijk wel een verwacht. Bill stopt tegenwoordig nog voor het eerste lesuur begint een briefje in mijn kluisje met de vraag of ik weer naar het auditorium kom in de middag. Elke dag opnieuw. Hij wilt er gewoon zeker van zijn dat ik kom.
Maar vandaag dus geen briefje. Verbaasd kijk ik naar mijn kluisje. Misschien is hij wat later op school en heeft hij de kans nog niet gehad? Ja, dat zal het wel zijn. Ik moet me niet zo snel druk maken. Ik heb veel te veel fantasie soms.
Met een zucht begeef ik me naar mijn eerste les. Engels. Engels is een van mijn beste vakken. Ik hoef er dan ook nooit moeite voor te doen. Als derde loop ik het lokaal binnen en ga achterin bij het raam zitten, mijn gebruikelijke plek. Tom is er ook nog niet, net als Dirk. Ergens ben ik daar wel blij om. Een keer rustig binnen komen is ook weleens lekker.
De leraar zet zijn tas naast zijn bureau en kijkt hoe de klas langzaam vol stroomt. Met een zucht kijk ik hoe iedereen vrolijk praat over van alles en nog wat. Die ene film die gister op televisie was, die serie die ze gezien hebben, een nieuwe film in de bioscoop, de nieuwste modetrends en ga zo maar door.
Vijf minuten nadat de bel gegaan is, maant de leraar de klas tot stilte. Zoals gewoonlijk is het niet in een keer stil. Een zucht rolt over mijn mond. Ik heb Bill, Tom en Dirk nog niet gezien. Langzaamaan begin ik me toch wel zorgen te maken. Niet om Dirk of Tom, maar om Bill. Zou er dan toch iets gebeurt zijn?
De klas is net stil als de deur ineens openvliegt. ‘Sorry, we hadden een lekke band,’ zegt Tom zodra hij binnenloopt en zet zijn tas op een tafel. Dirk en Bill gaan beide aan een kant van hem zitten. De leraar Engels zucht diep en geeft hen een waarschuwing. Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik naar Bill. Waarom kijkt hij me niet eens aan? Zelfs toen hij naar binnen liep keek hij naar de grond. Wat zou er gebeurt zijn? Waarom zou hij ineens zo doen?
Met een zucht sla ik mijn boek open. De grammatica die uitgelegd wordt, ken ik al. Het is een herhaling van wat we vorig jaar ook al gehad hebben en wat telkens terug komt. Ik neem niet eens meer de moeite om in mijn boek te kijken. In plaats daarvan staar ik uit het raam. Een vogel springt door het gras wat zo te zien net gemaaid is. Een tweede vogel komt naast hem zitten en springt met hem mee. Beide vogel springen omhoog, slaan hun vleugels open en vliegen weg. Een zucht verlaat mijn mond. Soms zou ik graag een vogel zijn. Kunnen wegvliegen wanneer je wilt. Geweldig lijkt me dat.
‘Mevrouw Adams, blijft u ook even bij de les?’ Ik richt mijn gezicht weer naar de docent. Dag vogels. Hallo les. Ik kijk naar wat er op het bord staat en kom tot de conclusie dat ik dat al ken. Vanuit mijn ooghoeken kijk ik naar Bill. Zijn schrift ligt open en hij speelt wat met zijn pen, maar hij schrijft niks op. Dat ik nog geen briefje in mijn kluisje had liggen vanmorgen kan wel kloppen als hij te laat is, maar hoe kan je een lekke band hebben als je met de bus bent? Of zal hij op de fiets zijn vandaag? Nee, hij is het hele jaar nog niet op de fiets geweest. Hij ziet er ook niet uit als een sportief type, al heeft hij wel wat spieren. Een zucht verlaat mijn mond. Denk er niet over na Mila, het zijn jouw zaken niet.
I am so so so sorry for not posting!
Nu krijgen jullie het standaard excuus: school. Het is mijn examenjaar en daardoor ook heel druk en vooral omdat leraren alles in die eerste paar maanden van dit jaar proppen.
Daarnaast. ben ik al een tijdje geen fan meer van TH, maar wordt het de laatste tijd ook steeds moeilijk om verhalen over ze te schrijven. Ik zei eigenlijk gewoon tegen het schrijven op, waardoor ik het uitstel. Maar, omdat ik niet tegen een onafgewerkt verhaal kan, zal ik deze afmaken. Al zullen de stukken misschien lang duren en zal er hier en daar een tijdsprong komen, dit verhaal moet en zal afkomen! Vooral omdat ik het al helemaal uitgewerkt heb in mijn hoofd, maar het niet lukt om het op papier te krijgen.
Thanks <3
Reageer (4)
ik vind het wel lief van je ondanks dat je niet meer zoveel
1 decennium geledenvan de band houd dat je het verhaal toch afmaakt
ik vind dat Bill gewoon met haar moet omgaan
het maakt toch niet uit of je gepest word
dan heeft ten minste vrienden
snel verde(K)
Leukkk
1 decennium geledenSnel veder
snel verder!!
1 decennium geledenIk begrijp het wel. Ik ben in elk geval al blij dat je bereid bent om dit verhaal een waardig einde te geven. En als dat is door eens een week of langer geen deeltjes te posten, is dat voor mij niet erg.
1 decennium geledenx