Love #Sixteen

Ik stond op, zoekend naar de wc's.
"Wat is er Justin?" vroeg Niall meteen.
"Ik moet naar de wc" mompelde ik, beschaamd. Niall stond op, greep mijn arm en sleurde me ergens heen, de wc's.
"Hier, ik moet ook" mompelde hij snel opende de deur en verdween en een wc'hokje. Ik deed een andere deur open en deed mijn behoefte. Ik spoelde de wc door en opende het hokje weer, om meteen bevroren stil te staan. Daar stond hij, mijn vader. Ik wou gelijk weer het hokje induiken, maar hij had me al opgemerkt in de spiegel. Ik had mijn moeders ogen (ik weet niet of het echt zo is maar dat boeit mij niet ) dus hij herkende me meteen. Hij draaide zich om en stapte woest op me af. Hij greep me bij mijn keel vast en ik hapte naar adem. Het ijskoudewater wat op zijn handen zat, hij was bezig met zijn handen te wassen en had ze niet afgedroogt, gleed via mijn nek mijn kleren in, wat me rillingen bezorgde. Ik greep zijn arm vast, om er verwoerd aan te trekken.
"Wat dacht je wel niet, dat je zo weg kon lopen? Ondankbaar kind. En dan ook nog eens geld stelen?" spuugde hij in mijn gezicht. Ik keek hem paniekerig aan, en trok weer aan zijn arm. Hij trapte me in mijn maag, waardoor ik in elkaar kromp. Hij liet me op de grond vallen en begon woest op me in te trappen, precies op dat moment ging de deur van het hokje waar Niall in zat open en stapte hij eruit. Ik dacht dat hij zou gaan gillen, tenminste zo stond zijn gezicht. In plaats daarvan stapte hij woedend op mijn vader af en begon tegen hem te schreeuwen. Mijn vader draaide zich om en keek Niall woest aan, voordat hij met zijn vuist tegen de zijkant van zijn hoofd kwam en Niall met een klap tegen de wasbakken aanvloog en daarna in elkaar zakte op de vloer. Mijn vader trok mij bij mijn kraag omhoog en ik moest moeite doen om het niet uit te schreeuwen. Hij sleepte me zo de wc's uit en ik probeerde me los te trekken. Ik zag het geschokte gezicht van Zayn, die waarschijnlijk ook naar de wc's ging, maar ik werd woest door mijn vader het hele restaurant door gesleept. Ik zag Zayn nog de richting van de jongens oprennen, voordat mijn vader me naar buiten trok. Mijn moeder was geschokt opgestaan en achter ons aangerend. Ik hoorde een deur openschuiven voordat ik in het busje werd gegooid. Ik kwam hard met mijn hoofd tegen de andere kant van de kleine ruimte achterin, en zakte in elkaar toen het bijna meteen zwart werd.



ARME JUSTIN! Ik heb zelf medelijden met hem