Hoofdstuk 31

1 oktober
21h17
Het was al wat later geworden.
De jongens waren één voor één verhoord en het verhoor van Louis duurde natuurlijk het langste.
Hij had het heel moeilijk om na te vertellen wat er gebeurd was,dit ging tenslotte een moment zijn dat voor heel zijn leven door zijn hoofd zou spoken.
Het verhoor begon.
"En Louis?Wat is er nu precies gebeurd?"Vroeg Jos voor de vijfde keer.
Het enige wat Louis deed was afwezig voor zich uit staren.
Hij dacht weer aan de hele gebeurtenis.
Hoe Dave hem had vastgegrepen,hoe zijn leven bijna beëindigd was.
Als Harry er niet was geweest dan...
"Louis!"zei Tom een beetje opdringerig.
Louis schrok wakker uit zijn gruwelijke gedachten.
"Ja?"Piepte hij.
"Wat is er nu precies gebeurd?"Vroeg Jos weer,hij had veel begrip voor de jongen,maar begon toch stilaan zijn geduld te verliezen.
Louis schraapte zijn keel en begon na een beetje aarzelen zijn verhaal.
"Dus toen ik thuis kwam,heb ik Dave's adres opgezocht en ben ik naar zijn huis gereden.Toen..."
"Waarom ben je daar eigenlijk naartoe gegaan?!"Onderbrak Jos hem.
Nu begon hij eindelijk te vertellen en onderbrak Jos hem al!
"Ik wou gewoon weten waarom hij ons dit aandeed."De anders zo dappere en luidruchtige Louis,was veranderd in een kwetsbaar klein jongetje.
"Stomme keuze..."Mompelde Tom,maar Jos keek hem dreigend aan dus zweeg hij en liet Louis verder vertellen.
"...Toen ik aankwam bij zijn huis belde ik aan en hij kwam naar buiten.Ik vroeg gewoon waarom hij dit ons aandeed.Hij antwoordde dat hij vroeger Harry's beste vriend was en dat Harry nu alleen nog maar met One Direction bezig is.Ik vroeg dan wat hij bereikte met ons dit aan te doen.En hij antwoordde..."
Louis stopte even om diep in en uit te ademen,dit was geen makkelijke situatie om over te praten.
"...En hij antwoordde,dat One Direction niet zou verdergaan met een bandlid minder."Louis stopte weer en de tranen kwamen weer in zijn ogen.
"Hij nam een mes en duwde het tegen mijn keel.Toen ik dacht dat het einde in zicht was,kwam Harry eraan.En een poosje later ook de anderen.
Hij begon tegen Dave te vertellen over hun vriendschap,en dat ik het alleen maar deed om mijn vrienden te beschermen.Ik denk dat het allemaal teveel werd voor Dave en hij heeft zelfmoord gepleegd."
Zo,dat was er ook weer uit.Dacht Louis,hij was blij dat dit gesprek voorbij was.Hij wou deze dag zo snel mogelijk vergeten.
De politie wist wat ze wilden weten en de jongens mochten naar huis.
Ze waren blij dat deze dag erop zat.
Iedereen bekommerde zich om Louis,maar niemand had door dat Harry er maar wat afwezig bij zat,zijn vriend had tenslotte zelfmoord gepleegd.
Wat Dave ook allemaal gedaan had,het bleef zijn vriend,en de goeie herinneringen aan hem,zouden nooit meer uit zijn hoofd gaan.
Zayn bracht Niall en Liam naar huis en even later kwam hij ook zelf bij zijn vertrouwde plekje aan.
Harry besloot om Louis naar huis te brengen.
Normaal zwegen ze geen seconde als ze samen in de auto zaten,maar nu ging het er nogal stil aan toe.
Ze kwamen aan bij Louis' huis.
Louis stapte uit en zei droogjes:"Daag."
Harry wou bijna doorrijden maar bedacht zich en stapte uit.
Hij liep naar Louis en nam zijn arm beet.
"Wacht..."Zei Harry.
Louis keek hem vragend aan.
"Ik...Ik ben zo blij dat je er nog bent.Ik mag er niet aan denken wat ik gedaan had,als je er niet meer was geweest."Toen Harry het zei sprongen er tranen in zijn ogen.
"Ik ben ook blij dat ik nog leef.Als...Als jij er niet was geweest,had ik nu misschien niet meer geleefd."En ook bij Louis kwamen er tranen tevoorschijn.
Ze pakten elkaar vast en gaven een dikke knuffel.Ze huilden erop los.
"Je bent echt voor altijd mijn beste vriend."Zei Harry emotioneel.
"En jij de mijne."Antwoordde Louis.
En zo bleven ze een tijdje staan.Huilend en knuffelend.

______________________________________________________________________________________________________________________
Morgen weer een stukje.
Vinden jullie het ook niet lief?Ze zijn zo'n goede vrienden!Niemand kan dat ooit breken volgens mij !
Veel kusjes.
MissMalikXx