OO2

'Maddie, ik ga naar Chris! Bye.' Emma doet de voordeur dicht en gaat naar haar vriendje, Chris. Ik besluit mijn vriendin te bellen.
'Maddie? ben jij dat?' hoor ik aan de andere kant van de telefoon. 'Tuurlijk Eef, geen nummerherkenning?' vraag ik giechelend. 'Jawel, maar ik heb iedereen gewist, slim he.. maar ik dacht al dat jij het was.. jij belt elk uur ofzo.' ik grinnik, elk uur is overdreven, maar we bellen heel veel. 'LOL, maarre, wat ga je zo doen, het is heerlijk weer, gaan we naar t strand?' vraag ik voorzichtig.
'Nou.. ik moet over twee uur werken, maybe tomorrow?' 'Werken? We zijn vrij vandaag.. Toch?' ik kijk teleurgesteld naar buiten. 'Nope, ik niet. ik ben om zeven uur pas klaar. 'k ben blut.' Balen, ik had nogal zin in t strand. 'Ik kan wel even mee, maar een klein uurtje.' 'Beter dan niks, Zie je daar wel!'
We hangen op en ik doe snel mijn schoenen aan. Ik ren naar de schuur en pak mijn fiets, zo snel mogelijk ga ik naar het strand waar ik Eva zal zien.

'Eef!!' Eva staat zo'n twintig meter verder en rent op me af. 'Maddie!'
Als Eva dan bij me is geef ik haar een kus op haar wang. Moet kunnen, bij je aller beste vriendin.
Eva glimlacht en haalt het elastiekje uit haar half lange blonde haar. 'Let's go.' we lopen richting zee en doen onze slippers meteen uit. Samen rennen we de zee in en brullen we mee op de muziek uit mijn telefoon. 'Je moet iets met je stem doen lieverd, word zangeres or whatever!' zegt Eva. 'Gek, dat kan ik niet..' Na even plezier hebben betrekt Eva's gezicht. 'Ik moet je je nog iets vertellen..' We lopen weer het zand op en ploffen neer. 'Is er iets?' vraag ik voorzichtig.
Eva's ogen worden waterig en ik omhels haar maar. 'Je kan me alles zeggen schat, alles!' ook al weet Eef dat, het is altijd leuk om te horen vind ik. Dan fluistert ze iets in mijn oor. 'M'n ouders gaan scheiden...'

Dat was al iets langer.
Morgen weer een stukje, maar ik ben pas om half vijf thuis van school