Hoofdstuk 1

~Hoofdstuk 1~
Ik word wakker, in een kamer vol licht. Sascha ligt ook op mijn bed, met haar ogen half dicht, genietend van de zon die op haar schijnt. Ik lig erg comfortabel en voel me nog een beetje slaperig. Ik begin na te denken over de dag dat ik voor het eerst in deze kamer kwam. Ik wist dat ik deze kamer wilde, meteen toen ik hier naar binnen liep. De andere kamers zijn ook mooi, maar deze is vrijwel perfect! Het heeft een groot balkon aan de kant van de zee, dus een mooi uitzicht, ook zijn er een paar grote ramen waar al het zonlicht lekker naar binnen kan schijnen en er is ontzettend veel ruimte. Het enige nadeel van deze kamer is dat het in de zomer hier heel heet kan worden, maar daar kan ik wel mee leven.
Plots word ik opnieuw wakker, Abby staat in mijn kamer en Sascha blaft. "Ga weg Abby, je weet dat je hier niet mag komen!"
"Ik mag staan waar ik wil, het is ook mijn huis hoor."Zegt ze met een kinderstemmetje, wat is ze toch een kinderachtig irritant kind. Ik kreun en ga uit bed.
"Ga zelf weg of ik kom je helpen, en ik kan je vast vertellen dat dat niet echt leuk gaat worden."Zeg ik.
"Nee, ik kan zelf lopen, maar je kan beter dat ding daar laten stoppen met blaffen."
Ik zucht en zeg tegen Sascha "Het is goed kleintje." En Sascha stopt meteen met blaffen, maar ze lijkt nu wel in de war, zo lijkt het in ieder geval op de manier hoe ze naar me kijkt. Dan hoorik iets op de grond vallen en ik zie Abby snel naar beneden rennen. "Oepsie, sorry." Zegt ze met zo'n enorme lach op haar gezicht dat ik echt ontzettend boos op haar wordt. Ik ren achter haar aan naar beneden. "Jij bitch!" schreeuw ik. Abby rent dan snel naar pap en mam die beneden al aan het ontbijten zijn. Als ik buiten kom staat Abby achter de rug van mijn moeder en huilt, mam beschermd haar natuurlijk weer eens...
"Niet ruziën Bonnie"
"Maar mam, zij..."
"Ik weet het lieverd, maar ze deed het niet expres. Zulke dingen gebeuren soms wel eens."
Ik ben nu echt zo verschrikkelijk boos, ik ren zo snel als ik kan naar boven, geen idee wat ik anders moet doen. Ik trek makkelijk zittende kleren aan en zoek mijn Ipod. Ik denk dat Sascha weet dat ik boos ben, ze ligt namelijk nog steeds rustig op mijn bed en volgt alles wat ik doe. Eindelijk heb ik mijn Ipod gevonden, ik ga op mijn bed zitten naast Sascha en kies een leuk liedje uit. Ik doe mijn ogen dicht, ga dan liggen en laat al mijn gedachten uit mijn hoofd verdwijnen. Ik voel me al een stuk beter. Plots voel ik Sascha mijn gezicht likken. Ik giechel en aai haar kopje. Ze is echt een schatje!
Ik open mijn ogen en herinner me dat ik even een rondje moet gaan lopen met Sascha. Ik zoek een speeltje voor haar en ga dan naar beneden. Sascha volgt me overal waar ik ga, dus een riem is niet nodig.
Ik negeer mijn ouders en Abby en loop naar de zee. Het is al best warm, dus ik loop het water in tot ik tot mijn knieën in het water sta. Ik loop en loop, weg van het huis. Het is echt prachtig hier. Ik zie mijn roeibootje dat ik vorige keer gevonden had, het dobbert een stukje verderop op het water. Ik kijk naar beneden in het heldere water en zie een visje zwemmen. Dan krijg ik opeens een goed idee, ik kan gaan vissen!
Ik roep Sascha die aan het graven is in het zand, en ren dan terug naar het huis, naar boven naar mijn kamer. Ik trek snel mijn bikini aan en daar overheen mijn kleren, pak een lekker grote handdoek, een kussentje om wat lekkerder te zitten in de boot en mijn zelf gemaakte vishengels. Dan zie ik mijn dagboek liggen op het nachtkastje. Ik heb al dagen niet meer geschreven... Dus ik besluit om het mee te nemen, dan kan ik schrijven terwijl ik wacht tot de vissen bijten.
Ik ren naar beneden en zeg tegen mijn moeder dat ik ga vissen. "Ga niet te ver!" roept ze terug, ze is altijd bang dat ik weg zal drijven.
"Natuurlijk niet!" roep ik weer terug terwijl ik een tas pak. Deze vul ik met brood en koekjes, ook pak ik 3 flessen water. Het is namelijk erg heet, dus ik moet genoeg drinken, en Sascha natuurlijk ook. Dus ik pak ook nog even snel wat brokjes mee voor Sascha en haar bakjes, zodat zij ook normaal kan eten in de boot.
Zo snel als ik kan ren ik naar de zee, leg mijn spullen op de grond en zwem naar de boot. Sascha zwemt vlak achter me, ze is bijna sneller dan ik! Als ik bij de boot kom klim ik er in en maak het touw los waarmee het vast zit aan de boei. Ik til Sascha ook in de boot en roei terug naar de spullen. Ik spring uit de boot en leg alle spullen erin. Ik zie Sascha nogal verward kijken; ze is nog nooit mee geweest in een boot, maar ze zal er aan gewend raken. Ik spring weer in de boot en roei een stukje naar een perfect plekje waar ik mijn hengels klaar maak om vis te vangen.
Ik zit erg lekker, Sascha ligt naast me, en ik begin maar met schrijven in mijn dagboek.

Gisteren zijn we aangekomen in Spanje, eindelijk. Ik was echt ontzettend blij, maar Abby was weer eens irritant zoals altijd. Dus ik heb de hele avond met Sascha gespeeld. We zijn samen gaan zwemmen, dat is echt super leuk om te doen en Sascha ziet er echt kei schattig uit als ze nat is. Ook heb ik nog een lange wandeling met haar gemaakt, ze moest natuurlijk alles even verkennen. Op een grote rots had ik eventjes uitgerust en naar de zonsondergang gekeken, terwijl Sascha met het zand en de bal speelde. Toen we thuis kwamen was Abby al naar boven, gelukkig, en ik heb toen nog een film zitten kijken met mijn ouders, en Sascha die natuurlijk weer lekker bij mij op schoot kroop. Een gezellige familieavond. Behalve Abby, was iedereen er, maar ik heb haar niet gemist. Het is hard, maar ze is altijd zo'n bitch tegen mij, dus ik doe liever dingen zonder haar....
Vandaag alweer, ze kwam boven op mijn kamer om mij te irriteren, ik rende achter haar aan, maar dan begint ze zoals altijd weer te huilen en mijn moeder beschermd haar dan. Ik werd boos en herinner me nu pas dat ik niet eens ontbeten heb.... Ik zit nu namelijk met Sascha in mijn bootje en gelukkig heb ik een heleboel eten mee genomen, dus ik zal hier niet dood gaan =p.

Ik ga nu dan ff spelen met Sascha, ze ziet er namelijk een beetje verveeld uit... (Ik heb eigenlijk totaal geen idee of honden verveeld kunnen kijken...)
Xoxo Bonnie

Ik speel een tijdje met Sascha, maar het is best warm. We liggen allebei in de boot, Sascha met haar kopje op mijn buik. Ik aai haar, en volgens mij geniet ze er van, want ze ligt met haar ogen dicht lekker in de zon. Ik denk dat ze bijna in slaap valt, het ziet er in ieder geval erg schattig uit. Ik doe mijn ogen ook even dicht, voel me nu eigenlijk best wel blij! Dit gaat de beste vakantie ooit worden!
Ik word wakker, Sascha blaft. Langzaam open ik mijn ogen zodat ik een beetje kan wennen aan het felle licht. O nee, ik ben in slaap gevallen! Ik ben geschrokken en voel paniek naar boven komen. Ik kijk om me heen en zie niets dan zee. Ik begin te huilen en te gillen, maar niemand zal mij hier ooit kunnen horen.... Wat moet ik nu doen?