Hoofdstuk 2 POV Harry Styles

Na een lange autorit ben ik eindelijk aangekomen in Londen. Ik kijk even omhoog naar het appartementen gebouw. Wow best hoog. Gelukkig heb ik geen hoogtevrees. Ik haal een keer diep adem en loop dan naar de deur. Appartement nummer 5. Ik glimlach bij het idee dat ik hier ga wonen en alles achter me kan laten. Ik open de deur met de sleutel die ik een aantal dagen eerder heb op gehaald en loop naar de trap om naar mijn nieuwe appartement te gaan. Daar aangekomen loop ik snel naar de deur van mijn appartement en open hem. Ik glimlach even wauw wat is het toch fijn dat ik nu in Londen ben ik kan het nog nauwelijks geloven. Ik had samen met mijn moeder al een hoop meubels voor het appartement gekocht dus het was al aardig in gericht. Ik kijk even rond. En bedenk me dan dat mijn koffers nog in de auto staan.. Lekker slim Harry. Ik loop dus maar weer terug naar mijn auto om mijn koffers te halen. Als ik bij de auto ben schrik ik op van een auto die veel te hard aan komt rijden. Ik kijk op en zie in die auto 4 jongens zitten. Die jongens kwamen me ergens bekend voor… maar waarvan? “zeg Tomlinson als je geen ongeluk op je geweten wil hebben kun je beter of opnieuw rijles gaan nemen of jezelf aanleren minder hard te rijden” hoor ik een van die jongens zeggen. “pfft ik had gewoon geen zin in al die fans en zo zijn we tenminste lekker snel thuis” antwoordt een ander. Ik besluit maar gewoon mijn koffers te pakken en naar binnen te gaan. Als ik richting de deur van het gebouw loop hoor ik geroep. “he krullenbol!” verbaasd draai ik me om. En kijk in het lachende gezicht van een van de 4 jongens. “hoi?” zeg ik met een trillende stem. “ben jij een nieuwe bewoner voor dit appartementengebouw?” ik knik omdat ik niet weet of ik mijn stem goed kan houden. “leuk je te ontmoeten! Mijn naam is Niall Horan!” de andere drie jongens zijn er ondertussen ook bij komen staan en stellen zich voor als Liam Payne, Zayn Malik en Louis Tomlinson. Bij het horen van die namen ga ik nog eens hard nadenken waar ik die eerder heb gehoord. Omdat ik zo diep in gedachte zit hoor ik niet dat ze wat aan mij vragen. “HALLO” roept Louis. Ik schrik meteen op uit mijn gedachte en kijk hem vragend aan. Hij begint te lachen. “ik vroeg wie jij bent!” ik voel dat het bloed naar mijn wangen stijgt. “ik ben Harry. Harry Styles” zeg ik. “wat is er zo erg aan je naam?” vraagt Zayn ik kijk hem niet begrijpend aan “niks denk ik..?” Niall loopt naar me toe en fluistert “waarom moet je dan blozen?” tijd om die vraag te beantwoorden heb ik alleen niet want (vraag maar niet aan mij waar ze vandaan kwamen) er kwamen van uit het niets overal fotografen en journalisten aangelopen. Waardoor de 4 jongens niet weten hoe snel ze naar binnen moeten naar hun appartement. Ik volg na een minuutje denken ook maar. Naar mijn eigen appartement dit keer wel met mijn bagage..