003 (Renée.)

De tent die zichzelf opzet staat en we staan er met een tevreden blik naar te kijken. ''Zo dat was me wel een werk hè?!'' Zeg ik lachent. Barbara schiet in de lach en knikt instemmend. ''Nu de luchtbedden nog.'' Zuchtte ze. Ik bied aan om de pomp te gaan halen en ze knikt me dankbaar toe. Even, maar dan ook echt maar heel eventjes had ik de neiging om met de fietspomp aan te komen zetten maar dan zou ik weer heen en weer moeten lopen voor de goede pomp. Even later kom ik terug gelopen met de pomp en pompen we de lucht bedden op.

We hebben net gegeten en ik laat mezelf tegen de boom aanzakken. Het was erg gezellig en we hebben enorm gelachen. Deze humor kan ik enorm waarderen. Sommige mensen hebben geen humor en daar kan ik echt niet tegen. Zoals laatst op toneel we gingen dansen en er was iemand die zichzelf zo vreselijk hilarisch vond en ik was de enige die dat dus niet vond. Vreselijk. Er was ook nog een man bij die werkt bij de Bruna en hij was wel grappig maar hij vond zichzelf niet grappig.
Maar laten we het over de dingen hebben die ik wel grappig vind: Laatst nog, we stonden met een hele groep meiden in de hema. We hadden voor een vriendin die jarig was allemaal leuke spulletjes gekocht en een chocolade zwartepiet en sinterklaas. Ging er één even controleren of ie niet kapot was en die zei dus: ''Even kijken of ze niet kapot zijn.'' Een ander die hoorde alleen maar het woordje kapot en de begon histirisch te roepen: ''Zijn ze kapot!? Zijn ze kapot!?'' En ze begon in die chocolade poppen te knijpen. De vrouw achter de kassa ging helemaal stuk op het moment dat ik aankwam met mijn opmerking. ''Nee hij is niet kapot maar als je zo door blijft gaan wel.''

We zitten bij het kampvuur. ''Wat vind je erger als je vriendje verliefd op iemand is of naar de hoeren gaat?'' Vraagt Barbara plots, iedereen zou het erger vinden als hij naar de hoeren ging. Ik haal mijn schouders op. ''Zolang hij zijn handen maar goed wast.'' Om dit antwoord schiet iedereen in de lach.