Hoofdstuk 17

Na een gezellig middagje shoppen moet ik nu toch echt weer terug naar Elize. Ik stap op mijn fiets en rijd weer terug naar 'huis'. Ik zet mijn fiets in de tuin en loop naar binnen waar iedereen behalve Elize op de bank zit. Ik loop zonder iets te zeggen naar de gang waar ik mijn jas en schoenen uitdoe en ze opberg. Ik loop naar mijn kamer en laat me op mijn bed neer ploffen. Zonder te weten wat ik doe begin ik wat op mijn gitaar te spelen. Net als ik op wil staan en naar beneden wil gaan komt Elize de kamer binnen. 'Waar was je nou de hele dag?' vraagt ze. 'Ik had afgesproken met Roos. Ik had haar al zo'n tijd niet meer gezien' zeg ik. Ze knikt afwezig. 'Heb je eigenlijk je schoolboeken hier?' vraagt ze opeens. Ik schrik, helemaal niet aan gedacht! 'Nee... ik zal ze zo op moeten halen' zeg ik. 'Ik breng je wel' biedt Elize aan. 'Bedankt!' roep ik. Ik sta op en leg mijn gitaar weg. 'Nu?' vraag ik. Elize knikt en staat op. Ze loopt naar beneden en ik volg haar. In de gang trek ik vast mijn schoenen aan terwijl Elize de auto gaat vragen.