SOOOOOOOOOOOOOORY voor het lange wachten lieverds. Ik heb het de laatste tijd echt super druk gehad met school (6 toetsen in een week, dertien in twee weken) en daardoor kon ik heel de tijd niet schrijven. Ik zou nu eigenlijk ook een duitse repetitie moeten leren, maar ik heb daar eerlijk gezegd even helemaal geen tijd en zin in :s Ik wil nu gewoon eventjes lekker schrijven. Het is Korra's POV, en zoals gewoonlijk: have fun <3

'Ling... Waar zijn we in hemelsnaam?'
Overal om ons heen zijn oude ruines. Het heeft iets onvoorstelbaars... Maar ter gelijker tijd ook iets dood en dood engs.
'De ruines van de zonnekrijgers. Alhoewel... Ze zien er uit als ruines,' antwoord Ling.
'Pas op waar je loopt, want het zit overal vol met vallen. En dat geld dus voor iedereen, niet alleen voor Mako en Korra omdat dat vuurstuurders zijn.'
Bolin trekt gelijk een gezicht.
'De zonnekrijgers komen niet als je ze zelf roept, dus Korra en Mako mogen ze lekker gaan halen,' gaat ze verder. Ik trek mijn wenkbrauwen op.
'Wat bedoel je met... "halen?"
'Precies zoals ik het zeg. Of nou ja... bijna dan.'
'Wil ik dit weten, Ling?' Zegt Mako. Ling geeft een grijns als antwoord.
'Loop maar verder, jullie twee. Als jullie de draken dans hebben uitgevoerd, dan komen ze van zelf wel naar jullie toe. Wij zullen verder op wel wachten.'
Bolin en Asami trekken een verontschuldigend gezicht, terwijl ze op Oogi klimmen, en weg vliegen. Hulp zoekend kijk ik naar Mako.
'Oke... Wat doen we nu?'
'Ehm... Maar verder gaan denk ik?'
Na wat hele geweldige vallen te hebben ontwijkt (echt geweldig joh; word je bijna geschampt door een ijzeren speerpunt), komen we bij een soort deur ingang terecht.
Er heeft eerst een deur voor gezeten, maar die is kennelijk open gegaan.
'Zouden we hier naar binnen moeten denk je?' Vraagt Mako aan mij. Ik haal mijn schouders op.
'We hebben weinig te verliezen.'
Samen lopen we naar binnen. Binnen zien we een stel beelden staan, in een cirkel achtige vorm. Ik kijk er is goed naar...
'Mako, volgens mij heb ik een idee wat Ling bedoelde met de draken dans.'
'Ga je gang, leg maar uit.'
'Volgens mij moeten we de bewegingen van deze beelden nadoen,' zeg ik. Mako rolt met zijn ogen.
'Serieus?'
'We hebben weinig keus.'
Dus we doen het. En als we de laatste tegel ingedrukt hebben, verschijnt er een gouden ei. Ik wil er naar toe lopen, maar Mako houd me tegen.
'Niet aankomen. Dat is veels te makkelijk.'
'Juist wel. Anders komen ze niet.'
We kijken allebei naar boven, en zien Ling haar gezicht vanachter wat tralies in het plafond.
'Hoezo zouden ze komen als we dat ei zouden pakken?' Vraag ik. Ling grijnst.
'Als een van jullie dat ei pakt, komt er allemaal pek uit de muren, en komen ze naar hier om jullie uit de kamer te halen. Een andere manier om ze te roepen is er niet.'
Lekker dan. We moeten dus een soort van verdrinken in een kamer gevuld met pek, om Lings broer hier te krijgen.
Ik word nog liever schoon gemaakt door oogi.

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen