8.

Elena Johnson

'Liefje?' Ik keek op naar Louis. 'Zullen we morgen iets leuks gaan doen? We melden je wel ziek op je werk,' zei Louis. Ik knikte en glimlachte. 'Dat lijkt me heerlijk,' glimlachte ik. Ik had echt even iets nodig wat mijn gedachten van die baby af kon zetten. Ik legde mijn hoofd op Louis schouder en sloot mijn ogen even. 'Ik ben bang,' zei ik toen zachtjes. Louis speelde met een plukje haar. Hij stopte na mijn woorden. 'Jij hebt nog geen baan, we wonen pas net samen, ik werk pas een paar maanden. Dat is toch geen goede basis?' vroeg ik zachtjes. Ik ging rechtop zitten en keek Louis aan. Niall had me gisteren al proberen gerust te stellen, maar het was toch niet helemaal gelukt. 'Als ik over 6 maanden nog niks serieus heb, ga ik echt bij de supermarkt werken, of bij een restaurant of zo. Elena, ik zal ook voor inkomen zorgen, beloofd! Als de baby komt wonen we al bijna een jaar samen. Ik weet dat je nu bang bent, maar we gaan nooit uit elkaar. Ik hou van jou Elena. Ik zou je voor geen goud kwijt willen,' zei hij. Ik slikte. Louis wilde zo graag die baby, ik merkte het aan alles. Hoe hij af en toe liefdevol over mijn buik streelde, hoe hij maar met namen bleef komen. Ik kon het hem niet aandoen om het weg te laten halen. En Louis en Niall hadden gelijk. In negen maanden kon een hoop gebeuren. Ik legde mijn hoofd weer op Louis schouder. Louis ging met zijn hand weer door mijn haren en samen keken we tv. 'Wat gaan we morgen doen?' vroeg ik toen aan hem. 'Dat is een verrassing,' zei hij grijnzend en hij drukte een kus op mijn haren. Ik trok een pruillip, maar het hielp niet. Louis wilde niks loslaten. 'Ik ga slapen,' zei ik toen en ik stond op. 'Ik kom zo,' beloofde Louis. Ik drukte een kus op zijn lippen en liep naar mijn slaapkamer toen. Het was nu augustus, dus dat betekende dat de baby ergens in mei zou komen. Een lentekindje. Ik glimlachte bij die gedachte en opende mijn kast. Al mijn kleding lag in keurige stapeltjes op verschillende planken. Over een paar maanden zou dit allemaal niet meer passen zou ik allemaal positiekleding moeten kopen. Met een zucht pakte ik een short en een hemdje uit mijn kast en trok die aan. In de badkamer haalde ik mijn make-up van mijn gezicht en poetste mijn tanden. Daarna ging ik voor de spiegel staan en trok mijn shirt omhoog. Ik legde mijn handen op mijn buik en ging op zoek naar een bolling, een ronding. Maar er was niks. Mijn buik was plat. Louis kwam de badkamer in lopen en ging achter me staan. Hij legde zijn handen op die van mij en drukte een kus in mijn nek. 'Je bent prachtig,' fluisterde hij in mijn oor voor hij weer door ging met kussen in mijn nek drukken. 'Louis,' giechelde ik terwijl ik onder zijn greep uit probeerde te kopen. 'Dit kan niet, niet nu ik zwanger ben,' zei ik terwijl ik uit zijn armen wist te ontsnappen. Lachend rende ik de slaapkamer in, op de voet gevolgd door Louis. Hij had me al snel gevangen in zijn armen en trok me mee in een passionele zoen. Ik liet me meeslepen. Toen hij met zijn handen onder mijn hemdje ging kwam ik weer bij de werkelijkheid. 'Dit kan niet,' fluisterde ik terwijl ik een stapje naar achter zette. 'Met zoenen is niks mis,' zei Louis onschuldig. 'Ja, maar als hij uitloopt op meer is het niet meer zo onschuldig,' zuchtte ik. Ik liep naar het bed toe en ging liggen. Ik trok mijn dekens op tot mijn kin en sloot mijn ogen. Ik hoorde Louis zijn kleren uittrekken en vervolgens zijn tanden poetsen in de badkamer. Daarna kroop hij naast me in bed. Hij kwam tegen me aanliggen waardoor we lepeltje-lepeltje lagen. 'Welterusten Elena.' 'Welterusten Lou.'

OMG! Ik heb zoveel te vertellen xd. Ik ben naar een voorlichting geweest van de universitaire studie communicatie geweest, en wat Louis en Elena in deel één volgden lijkt er echt niet op. Verder heb ik zo veel ideeën voor dit verhaal. Maar het kan niet allemaal zo snel achter elkaar, vandaar dit saaie stukje. En die uitgelekte liedjes van One Direction zijn zoooo leuk (: Oh, en ik heb geen kaartjes, maar dat vind ik niet heel erg, want ik voel me er stiekem toch te oud voor . X