[Twincest] Kaulitz: Wel of Niet? [Twincest] 34

(Als we ze gevondne hebben, rekenen we de broek af en gaan weer naar buiten.) [Tom PoV]: Terwijl we over straat lopen en Bill honderduit praat over van alles en nog wat, dwalen mijn gedachten af naar vanavond. Waarom gaat de tijd niet wat sneller...? Dan zie ik vanuit mijn ooghoek een rood jurkje langskomen. Dat jurkje ken ik! Ik kijk naar het meisje wat snel doorloopt, het is Michelle! "Jongens, daar gaat ze!" sis ik naar G & G & Bill. Ze zien haar lopen, en we zetten de 'achtervolging' in. Al snel loopt ze een cafeetje in en gaat aan de bar zitten. Naast haar zit een jonge man, van rond de 20. Ik ben slecht in leeftijden schatten. Hij bekijkt Michelle en begint een praatje. Aan de blik in Michelles ogen zie ik waar ze mee bezig is. Als ze dichter tegen de jongen aan gaat zitten, glippen we onopvallend het café in. We gaan aan een tafeltje in een hoekje zitten en nemen allemaal een glas sinaasappelsap. "Nu!" fluistert Georg dan ineens, en ik sta rustig op. Langzaam loop ik naar Michelle toe en tik op haar schouder. "Dit had je laten liggen." zeg ik met een strak gezicht, en haal haar string uit mijn broekzak. Michelle verandert in een tomaat en grist hem uit mijn hand. Ze staat snel op en rent bijna het café uit. "Sorry man." zeg ik tegen de jongen, en grijnzend loop ik terug naar ons tafeltje. Georg ligt met zijn hoofd op tafel en komt niet meer bij van het lachen. Bill zit met zijn handen voor zijn gezicht en proest het uit. Gustav probeert zijn sinaasappelsap op te drinken, maar stopt met proberen en zet met een klap zijn glas terug op tafel, waarna hij ook doodgaat van het lachen. Ikzelf blijf breed grijnzend zitten en neem een slok van mijn sap. "Nou, dat ging best goed." zeg ik dan droog, en Georg schatert het uit. Onder tafel voel ik plotseling Bills knie tegen die van mij, en ik leg mijn hand erop. Meteen stopt Bill met lachen en kijkt me aan. "Ja..." begint hij. "Ja, dat ging best goed." zegt hij dan, en glimlacht lief naar me.