Love #Nine

Ik kon er niet tegen om niks te doen, ik moest iets doen. Liam hield me de hele tijd in de gaten, waar ik nog gekker van werd. Niall en Louis waren weg en de andere twee waren boven. Ik wist nog steeds niet wie van hen Harry en wie van hen Zayn was. Ik gokte dat Zayn die jongen met de ravenzwarte haren was. Ik had zo mijn gevoel. Ik zat op de bank en staarde naar de TV, die niet eens aanstond. Mijn haar hing voor mijn ogen en geïrriteerd veegde ik het uit mijn ogen, maar ze vielen gelijk terug. Liam kwam uit de keuken en zette twee mokken op de tafel. Ik veegde mijn haar nog een keer aan de kant en ik kreeg een van de mokken in mijn - verbonden - handen. Ik keek er naar. Ik had mijn hele leven op water geleefd. Ik wist natuurlijk wat alles was, maar mocht het niet hebben. Het was thee, en zo te ruiken met een aardbeismaak. Ik moest altijd aardbeienthee voor mijn moeder klaar maken. Het rook heerlijk. Mijn haar vloog weer in mijn gezicht, maar ik gaf er geen aandacht aan. De thee was erg aanlokkelijk. Liam zat tegenover mij en keek eerst naar mij en toen naar de thee. Ik besloot het op te drinken, aangezien Liam keek als hij me zou wurgen als ik het niet opdronk. Het was net zoals met de spaghetti, het leek alsof er een bom ontplofte in mijn mond. Een lekkere bom. Ik vond het jammer dat de thee op was. Ik zou zo vijf liter op kunnen. Maar dat kwam dan ook waarschijnlijk omdat ik nog nooit iets anders in mijn leven had gehad dan alleen water en crackers. Ik zette de mok op de tafel en keek Liam van onder mijn haren vandaan aan. Hij greens. Ik schoof mijn haren voor mijn ogen vandaan en hield het tussen mijn vingers. Ik keek er chagrijnig naar. ik haatte het mijn hele leven al, maar ik heb nooit iets laten merken.
"We moeten daar echt iets aan doen" hoorde ik Liam aan mompelen. Ik keek hem vragend aan.
"Je haar" zei hij en ik keek hem verbaasd aan. Laten we het erop houden dat ik overal verbaasd om was. De smaak van spaghetti, thee en het feit dat de jongens hier aardig waren. Totaal anders dan dat mijn vader bij me ingestampt had. Hij had me verteld dat de mensen buiten ons huis nog kouder en wreder dan hemzelf waren.
"Kom, dan gaan we ff naar de kapper of zo" rukte Liam me uit mijn gedachten. Hij trok me van de bank af, de gang op.
"Hier, trek deze maar aan" mompelde hij en gooide een paar sneakers naar me toe. Ik trok ze aan, ze zaten precies. Ik kreeg een jas tegen mijn hoofd aan en ik hoorde Liam lachen. Ik trok hem van mijn hoofd aan en keek hem vragend aan. Alleen praten met toestemming.
"Die moet je aantrekken, wat dacht je dan?" lachte Liam en ik trok de jas aan. Hij gooide me een paar handschoenen toe en mompelde dat ik ze aan moest trekken zodat niemand mijn handen zag.
"Dan gaan we gelijk ook kleren halen" grinnikte hij voordat hij me mee trok. Hij duwde me een auto in en ging zelf ook zitten waarna hij weg scheurde.

Liam had een hairstyle voor me gekozen wat ik niet mocht zien. Toen ik mijn haar had gezien, had ik hem om zijn nek gevlogen maar had ik meteen mezelf verontschuldigd. Hij had me ook een aantal kledingwinkels door gesleurd. Dus ik had een nieuwe kleren en 'nieuw' haar wat niet voor mijn ogen hing. Ik zat nu op de logeerkamer, had al mijn nieuwe spullen in de kast gelegd.
"I'M HOME!" hoorde ik de stem van Niall schreeuwen. Ik stond op en liep naar beneden. Ik hield mijn handen achter mijn rug, bang voor de reactie van Niall en Louis. Zayn was nog boven, weet ik veel wat aan het doen. Ik liep de woonkamer in, waar Niall en Louis een spel op de wii speelde. Ik gniffelde toen Niall uitgleed en languit op de grond belandde. Zijn blik schoot mijn kant op. Ze keken verbaasd en zijn mond zakte lichtjes open. Ik keek nerveus naar de grond.
"Wat vind je d'r van?" hoorde ik Liam zeggen.
"Misschien moet je opstaan" mompelde ik. Niall sprong meteen overeind en rende op me af, om op me te springen en me te knuffelen waardoor ik bijna omviel. Ik sloeg mijn armen automatisch om Niall heen en ik probeerde overeind te te blijven staan en ik viel alsnog om. Ik landde hard op mijn rug, met Niall boven mij waardoor de lucht uit mijn longen geslagen werd. Ik maakte een piepend geluidje en Niall rolde meteen van me af. Ik ging overeind zitten en ik hoorde Niall geschrokken naar adem happen.
"Wat is er met je handen gebeurt?" zei hij en greep mijn arm vast. Ik keek hem geschrokken aan. Wat zou hij gaan doen? Ik keek naar mijn hand en zag dat de pleisters eraf waren gegaan, waardoor je mijn wonden zag. Ze waren uit het niks weer gaan bloeden.
"Wat heb je gedaan?" fluisterde Niall. Ik keek hem ongemakkelijk aan, ik wou het niet te zeggen.
"Hij heeft het hele huis lopen schoonmaken" hoorde ik Liam zeggen.
"Waarom?" Niall keek me vragend en bezorgd aan.
"Dat is mijn werk" fluisterde ik.
"Het is helemaal niet jou werk, daar hebben we schoonmaaksters voor" zei Niall. Liam kwam aanzetten met de EHBO-doos waar hij pleisters uit haalde. Niall begon ze op te plakken, maar hield mijn hand nog steeds vast.
"Ik ga eten halen" mompelde Liam en verdween naar de hal. Niall trok me mee naar de bank en bleef mijn hand vast houden. Ik voelde iets kriebelen in mijn maag, maar lette er niet veel op. Harry was beneden gekomen en stond nu met Louis te golven. Ja, golven. Louis sloeg iedere keer agressief terwijl Harry heel rustig erbij stond. Louis was weer aan de beurt en sloeg keihard en hij had het voor elkaar gekregen de controller mijn kant op te laten vliegen. Hij kwam tegen de zei kant van mijn oog aan en meteen kromp ik in elkaar. Het leek alsof er een hamer tegen de zei kant van mijn oog aan kwam. Louis kon gigantisch hard gooien. Mijn hand vloog naar de plek toe en ik maakte een piepend geluidje. En dat gebeurde in ongeveer 30 seconden. Louis keek me geschokt aan en vloog meteen naar me toe.
"Sorry!" riep hij meteen. Harry was naar de keuken gerend en kwam even later terug met een theedoek waar iets in zat en haalde voorzichtig mijn hand weg en duwde de doek tegen de plek aan. Ik wed dat er straks een blauwe plek stond. Er zaten ijsklontjes of wat dan ook in de theedoek, aangezien hij erg koud was. Niall had mijn hand vast gepakt, aangezien Louis voor me zat de hele tijd 'sorry' te zeggen en Harry aan mijn rechterkant Om die theedoek tegen de plek aan te duwen.


Urgh, my mother won't tell me where my debit card is, and how much money there's standing on it... So I can't buy a ticket because of that ): *Enjoy this part* x