017

pov. Lily
Ik en Draco stonden in Hogsmeade. Hij liet me los en stapte achter uit. 'Ik kan je dit niet aan doen en Diggory ook niet. Ik houd van je, maar ik moet je los laten.' fluisterde hij. 'Bedankt.' fluisterde ik en drukte een kusje op zijn wang. Toen verdween in hij weer en ik ging vlug terug naar Hogwarts.

Ik kwam aan bij de leerlingen kamer, en speelde de melodie van Helga Hufflepuff op de koperen bellen, de deur zwaaiden open en ik stapte naar binnen. Ik volgde gang en kwam weer in de leerlingenkamer uit. De warmte en gezelschap overspoelde me, nu herinnerde ik me weer waarom dit mijn thuis was. Ced zat op een stoel bij de openhaard, hij merkte niet dat ik binnen was gekomen. 'hey.' zei ik en Cedric draaide zich naar me om. 'hey.' glimlachte hij en stak zijn hand naar me uit. 'Ik heb je gemist, hoe was het?' vroeg hij lief en ik pakte zijn hand vast. 'Ik heb jou ook gemist. Het was niet zoveel aan, maar ik heb je vader al wel ontmoet. Hij vertelde me dat hij zo trots op je was.' vertelde ik, het incident met Malfoy mijdend. 'Fijn dat mijn vader je mag, hij mocht niet al mijn vriendinnetjes. Hij zei dat ik een meisje moest vinden met wie ik oud wilde worden, en die mijn leven zou geven voor mij. En weetje ik denk dat ik haar gevonden heb.' Fluisterde hij in mijn oor en drukte een kusje op mijn slaap. Ik drukte me tegen hem aan en begroef mijn gezicht in zijn borstkas. Ik zal Cedric nooit meer zo iets aan doen, hij was de gene van wie ik hield. 'Ik zal mijn leven voor je geven, zo vaak het moet. Ik hou van jou.' pervelde ik tegen zijn borstkas en sloot mijn ogen.

De dagen vlogen voorbij en Dumstrang en Beaubuxtons verbleven hier op school, de school had bekent gemaakt dat het Triwizard tournament hier werd gehouden. Cedric had zich op gegeven, ik wilde het eigenlijk niet, want dit tournament was op zijn zachts gezegd levensgevaarlijk. Hij is mijn vriendje dus ik moest hem wel steunen in wat hij wilde, hij was mij niet, dus hij maakte niet mijn beslissingen. En ik was hem dus niet, dus zijn beslissingen waren de mijne niet. Maar als hij graag mee deed, zou ik voor hem klaar staan. De laatste tijd bracht veel tijd door met mijn vrienden uit Gryffindor en ik was nu ook bevriend met Harry, Hermione, Ron, Fred, George, Ginny en Neville. Ik was verbaasd dat ze me hadden opgenomen in hun vrienden groep, ze waren zo open en vriendelijk. Nu zat ik buiten bij Hermione, we waren aan het studeren. 'Weetje dat ieder meisje jaloers op je is dat je iets met Cedric hebt.' vertelde ze me en ik trok een wenkbrauw op. 'Dat begrijp ik, Cedric is onvervangbaar.' glimlachte ik en keek op mijn horloge voor de tijd. 'Ow, ik moet gaan, ik heb een afspraak.' zei ik en sprong op. 'Met wie?' vroeg ze verbaasd terwijl ik parkament rollen en boeken weer in mijn tas propten.'Professor Snape.' zei ik en Hermione trok een wenkbrauw op. 'Dan zie ik je straks wel, doei!' riep ik over mijn schouder terwijl ik richting school rende. Ik rende snel als ik kon en ik was al in de kerkers aan gekomen. Door mijn haast knalde ik tegen iemand op en al zijn boeken en papieren vlogen in het rond. Het was Draco. 'hey, sorry ik ruim het wel ff op.' mompelde ik en gaf een zwiepje aan mijn wand. Alle boeken en perkament rollen vlogen precies weer in Draco's armen. Hij wilde iets zeggen maar ik onderbrak hem. 'sorry, ik spreek je later wel, ik moet namelijk gaan.' zei ik en rende weer weg. Ik kwam weer bij het kantoor van Snape uit. Ik haalde diep adem en probeerde mijn ademhaling weer onder controle te krijgen, ik moest wat meer aan mijn conditie doen. Ik klopte op de deur en vroeg of dat ik binnen mocht komen. De deur zwaaide open en ik zag prof Snape zitten aan zijn bureau. Ik stapte zijn kantoor binnen en keek mijn ogen uit. Overal stonden boeken en flesjes met alle soorten drankjes die je maar kon bedenken. Maar er stonden ook potten met ingrediënten om potions te maken. Zijn kantoor was erg donker, het enige beetje licht dat binnen kwam was van kleine raampjes. 'Neem plaats, Ambrosius.' verkondigde hij en ik liep vlug naar een van de zetels voor zijn bureau en nam plaats. 'Ik heb van u begrepen dat u meer les wilt in potions.' Zei Snape en en keek me aan met zijn zwarte ogen. 'ja, graag.' zei ik en schonk hem een glimlach. 'Sorry, maar ik kan u daar niet mee helpen.' mompelde hij en zijn gezicht vertrok nog niet een beetje. Wat? Hij was toch een leraar, hij moest me toch helpen? 'Omdat u al op het zelfde niveau bent als mij, op meerdere vlakken zelfs.' zei hij nu en zijn stem was niet blij maar eerder goedkeurend. 'ow...' mompelde ik en wist niet zo goed wat ik moest zeggen. 'Maar ik kan u wel het recht geven om meer tijd door te brengen in het potions lokaal, zodat u andere potions kunt bedenken. Met dat kan ik u wel helpen.' na deze woorden van Snape kon ik wel een gat in de lucht springen, hij was zo cool. 'Dat zou een eer zijn.' zei ik blij en schudde Snape zijn hand. 'Dat weet ik, u bent de enigste leerling die dit mag, dus verspil dit recht niet. Anders het eist het zijn tol.' zei hij en liet mijn hand los. 'Wilde u nog iets vragen?' vroeg hij en trok een wenkbrauw op. 'nee, eigenlijk wilde ik u nog bedanken, dat ik bij u mag wonen na school. Ik heb geen thuis meer en dat u uw thuis met mij wilt delen, dat waardeer ik heel erg. Bedankt.' zei ik en als het kon zou ik hem een knuffel geven. Dat kon niet dus ik glimlachte maar naar hem. 'Geen dank.' waren zijn woorden en ik verliet zijn kantoor.

Op mijn weg kwam ik Seamus, Devin, George en Fred tegen, ze waren met wat meisjes van Beaubuxton aan het flirten, alleen ze begrepen er niet veel van. 'hey fellas.' zei ik en George was de eerste de zich naar mij om draaide. 'hey, Lily.' zei hij en schonk me een glimlach. 'Wat zijn jullie aan het doen?' vroeg ik. 'ow, we vallen wat meisjes lastig, zoals als gewoonlijk.' zei hij en grinnikte. 'en mij val je niet lastig?' vroeg ik en lachte. 'wil je dat dan?' vroeg hij en grijnsde. 'Misschien wel, maar misschien ook niet.' zei ik en gaf hem een knipoog. 'Devin!' riep ik en hij draaide zich om, hij keek niet zo blij. Waarschijnlijk had hij net sjanz met een meisje van Beaubuxton. 'wat?' vroeg hij en hij had een loly in zijn mond, zoals gewoonlijk. 'Ik moest je dit van je broer geven.' zei ik en gaf hem een brief. 'ow, thanks. Maar waarom geeft hij het zelf niet aan mij?' vroeg Devin me. 'Geen idee, Finn is misschien ook druk bezig met het flirten met Beaubuxton meisjes.' zei ik en ik hoorde hoe Fred en George lachten. 'Seamus, waar is Olive?' vroeg ik nu aan Seamus en keek hem vragend aan. Hij werd zo rood als Fred en George haar. 'weet ik niet.' zei hij simpel, daar had ik dus ook niet veel aan. 'Nou, als je haar ziet moet aan haar vragen of dat ze dit weekend met me wilt naar Hogsmeade.' zei ik en wilt mijn weg naar de grote zaal vervolgen. 'ow, dat gaat dan niet.' zei Seamus en keek bitter. 'Ze gaat al met Dean.' vertelde Seamus, hij bleek er niet bepaald blij mee, hij en Dean waren besten vrienden. 'jammer, wil je dan met mij gaan?' vroeg George me nu en keek me met een glimlach aan, die kon niemand toch weerstaan. 'En Fred dan?' was mijn vraag aan George. 'Ow, die gaat met Angelina.' mompelde hij en hij keek niet meer zo blij. 'Dan gaan wij toch samen, Cedric heeft geen tijd dit weekend, en ik heb al mijn huiswerk al af.' zei ik en porde George in zijn zij. 'Mevrouw, dan vergezel ik u naar Hogsmeade.' zei George op een nette toon en drukte een kus op mijn hand. Ik lachte en rolde met mijn ogen. 'Ik wouw dat ik ook kon zeggen dat mijn huiswerk af was.' mompelde hij daarna en lachte om zijn eigen grap. 'Als je wil kan ik je wel een keer helpen.' zei ik en keek hem vragend aan, George zou nooit zo vlug een aanbod aannemen, vooral niet als het om huiswerk ging. Na mijn verbazing ging hij nog meer grijnzen. 'Dat zou ik graag willen, wanneer is de eerste les Professor Ambrosius?' vroeg hij en maakte een plechtige buiging. 'Vanavond, in de grote zaal om half acht. En neem je boeken mee, anders staat er een straf klaar Meneer Weasley. Ik tollareer geen rompslomps in mijn lessen.' zei ik nep streng en moest moeite doen om niet te lachen. 'ja, je moet wel goed luisteren naar de professor.' grinnikte Fred tegen George. 'Natuurlijk Professor.' zei George en ik kon zien dat hij me hier echt dankbaar om was, geen idee waarom. Hermione had het namelijk zo vaak geprobeerd bij hen. 'Dan zie ik je straks wel.' zei ik en ging het heerlijke eten tegemoed, wat op me stond te wachten in de grote zaal.