In het ziekenhuis- Bevallen - Deel 3

'Hier zijn we met onze mooie kleine spruit.' zei de verpleegster.
'Zie hoe schattig.' zei Harry.
'Alles is prima in orde, ze is kerngezond. Ze weegt drie kilo honderdvijftig en ze is vijftig centimeter.' zei de verpleegster en ze gaf Noa aan mij.
'En hoe gaat het met jou?' vroeg ze.
'Gaat wel juist moe.' zei ik.
'Dat is normaal, ik breng straks haar flesje en als er iets is bel je maar.' zei ze.
'Ok.' zei ik.
'Liefje, ik ga eerst wat spullen gaan halen thuis.' zei Louis.
'Ok.' zei ik.
'Tot straks meisje.' zei hij tegen Noa en wreef over haar kaak. Hij gaf me een kus en ging weg.
'Mag ik haar eens pakken?' vroeg Harry.
'Tuurlijk, kom.' zei ik en gaf Noa aan Harry.
Het was zo schattig om Harry met Noa te zien zitten. Er werd op de deur geklopt.
'Binnen.' zei ik.
'Haar flesje.' zei de verpleegster.
'Bedankt.' zei ik.
Harry gaf Noa terug aan mij en ik gaf haar, haar flesje. Ze dronk het helemaal leeg, liet een boertje en viel in mijn armen in slaap.
'Dena, wil jij ze eens in haar bedje leggen?' vroeg ik.
'Ja.' zei ze en legde Noa in haar bedje.
'Zo schattig.' zei Liam.
'Vind ik ook.' zei Harry.
Niet veel later kwam Louis terug samen met de verpleegster.
'Heeft ze goed gedronken?' vroeg ze.
'Ja, heel goed en alles is op.' zei ik.
'Goed, misschien is het best dat jullie naar huis gaan want Jessica heeft haar rust nodig.' zei ze.
'Ok.' zei Zayn.
'Mag ik hier blijven?' vroeg Louis.
'Tuurlijk, moet ik een bed laten brengen?' vroeg ze.
'Nee, ik slaap wel in de zetel.' zei hij.
'Ok.' zei de verpleegster en ze ging weg.
'Wij zijn weg.' zei Liam en ze gaven me allemaal een dikke knuffel en Noa een kusje.
'Tot morgen.' zei Harry.
'Tot morgen en bedankt.' zei ik.
'Graag gedaan.' zei hij en hij gaf me een kusje op mijn voorhoofd en ze vertrokken.
'Hoe laat is het eigenlijk?' vroeg ik.
'Elf uur.' zei Louis en ging bij me op bed zitten.
'Ik zie je graag.' zei hij.
'Ik jou ook.' zei hij en hij gaf me een tongzoen.
'Zie hoe schattig.' zei ik.
'Inderdaad, ons kleine wondertje.' zei Louis.
Ik legde mijn hoofd op zijn schoot en hij wreef door mijn haar.
'Ik heb onze ouders gebeld.' zei hij.
'En?' vroeg ik.
'Ze komen morgen en u mama en papa nemen vanacht de trein en morgenochtend rond tien uur komen ze toe.' zei hij.
'Ok en hoe reageerde ze?' vroeg ik.
'Super en vooral Lottie.' zei hij.
Ik lachte.
'Ik moet morgen ook het doopsuiker gaan halen.' zei hij.
'Ahja ik was dat bijna vergeten.' zei ik.
'Ik heb hem gebeld, maar slaap nu maar. Je bent moe.' zei hij en gaf me een kus.
'Ok, Slaapwel.' zei ik.
'Slaapwel.' zei hij en hij ging in de zetel zitten met een dekentje.
'Lig je goed?' vroeg ik.
'Ja.' zei Louis en hij viel in slaap.
Ik keek nog even naar Noa maar ik kon maar niet in slaap vallen.