[Twincest] Kaulitz: Wel of Niet? [Twincest] 32

^^
(Voor we de lounge inlopen, trekken we onze gezichten in de plooi en lopen het restaurantje in.) [Tom PoV]: Meteen zie ik Michelle zitten, achter een kop koffie. Als ze mij ziet, kijkt ze arrogant weg en trekt haar neus op. Ik grijns naar haar en ze kijkt me verbaasd aan. Had ze het niet eens door? Ze nipt aan haar koffie en ik ga ergens zitten, samen met Bill. Als Bill in Michelles richting kijkt, grijnst hij breed naar haar en ze kijkt weg. We bestellen allebei een suikerwafel en een kop chocolademelk. Halverwege heeft Michelle haar koffie op en legt wat geld neer. Ik kijk Bill aan enals ze weg is, komen we niet meer bij van het lachen. Ik vis het rode stofje uit mijn zak en hou het tussen mijn vingers. "Ze zag er niet uit alsof ze iets kwijt was, hè?" vraagt Bill grijnzend, en ik stop de string terug in mijn broekzak. Een moment later komen Georg en Gustav ook naar ons toe. "Michelle heeft gister iets op mijn kamer laten liggen." zeg ik, en laat het zien. Ze liggen meteen plat van het lachen, en we beginnen te bespreken wanneer we het gaan geven. "Als er véél mensen zijn!" "Midden op een druk plein!" "In een kroeg, als ze iemand aan het versieren is!" Dat laatste kwam van Georg. "Die van Georg vind ik wel goed." lach ik, en kijk om me heen. "Waar is ze?" fluister ik dan. Bill trekt zijn wenkbrauw op. "Ze is shoppen, natuurlijk! Je bent wel in Amsterdam, zeg!" roept hij uit, en zwaait wild met zijn armen. Lachend sta ik op. "EN wat gaan wij vandaag doen, Bill?" vraag ik, terwijl ik mijn shirt rechttrek. "SHOPPEN!" roept hij blij, als een klein kind. Hij springt op en begint rondjes te rennen. "Jaja, zo kan 'ie wel weer, kleuter." zeg ik, en pak hem bij zijn schouder. Een siddering gaat door zijn lichaam en vanuit mijn hand verspreidt een heerlijk, warm gevoel zich in mijn lichaam.