1.3

Ik kijk om me heen, en vooral omhoog, want er staan rijen met rommel, opgestapeld tot het plafond, ik vermoed dat ze door magie kunnen blijven staan, want ik kan me niet voorstellen dat zulke hoge rijen stabiel blijven staan.
Ik hoor verderop voetstappen, ik loop naar de voetstappen en kijk voorzichtig de hoek om. Ik zie Malfidus met zijn rug naar me toe staan, voor een grote zwarte kast. Ik verdwijn weer achter de rij met rommel. Ik blijf even wachten totdat Malfidus weggaat, maar hij blijft een hele tijd waar hij is. Ik hoor geen voetstappen, niks.
Dan hoor ik ergens achter me de vloer kraken, ik blijf met mijn rug naar het geluid staan en zeg: 'Malfidus, blijf staan! Hoe ik weet dat jij het bent? Jij bent de enige die hier is.' Instinctief buk ik, ik weet dat Malfidus een Non-verbale spreuk zal afvuren, en ik heb gelijk, nog geen seconde later suist er een spreuk over mijn hoofd. Ik ga rechtop staan en zeg: 'Leg je toverstok op de grond.' als ik een pok hoor, zeg ik: 'Rol je toverstok voor je uit.' er klinkt gerol van de toverstok. 'Je toverstok Malfidus, geen balletje.' nogmaals gerol. 'Dat is beter, alleen wat verder.' dan pas draai ik me om. 'Dus Draco, wilde je me vervloeken?' Ik buk me en pak mijn toverstok. 'Tong verloren?'
Malfidus kijkt me vuil aan. Ik haal mijn schouders om en loop de kamer uit, naar de leerlingenkamer 'Heb je mijn Drakie gezien?' vraagt Patty Park als ik binnenkom.
'Draco? Nee, niet gezien.' lieg ik. Ik loop naar de slaapzaal pak een boek genaamd leven in de oorlog geschreven door Ariana Welling, het gaat over Ezra, een Dreuzelgeborene die leeft in de eerste tovenaarsoorlog. Het is een super boek!
Ik ben zo verdiept in het boek dat ik niet hoor dat Patty Park binnenkomt. Ik merk het pas als er een briefje op mij boek valt.

middernacht in de Leerlingenkamer, en anders....

Ik weet meteen dat het Malfidus is, wat ik alleen niet weet is wat ik zou doen, want er kan iets ergs gebeuren als ik erheen ga, maar ook als ik niet ga. Maar meestal is de "of anders...." erger dan de gebeurtenis waar alles om gaat, als je me begrijpt. Na een tijd logisch nagedacht te hebben, besluit ik te gaan. Ik zal wel de nodige voorbereiding nemen, even wat spreuken doorlezen ofzo. Ik doe de groene, zijden gordijnen van mijn hemelbed dicht en haal een spreukenboek onder mijn kussen vandaan. Aangezien het donker is nu mijn gordijnen dicht zijn, pak ik mijn toverstok en denk: "Lumos!" de punt van mijn toverstok geeft licht, niet fel, maar goed genoeg om te kunnen lezen wat er staat. Ik lees een paar spreuken, alles voor mijn veiligheid! Iel! Ik lijk nu wel erg veel op een typische Zwadderaar...